اتخاذ رویکرد تحلیلی و روشنگری در حوزه رسانه/سکوت جایز نیست

جامعه ی امروز نیازمند و تشنه امید و سخنان امیدوار کننده راستین است تا مردم با نگرش و تحلیل های خود به یک ابداع جدید از فردا برسند و اما در میان نقش اول را باید رسانه ها بازی کنند و اجازه ندهند که اخبارهای دروغین توش و توان تعقل و تفکر صحیح را از مردم بگیرد.

همای سعادت آنلاین-یادداشت- رسانه ها باید فضاهای مجازی و حقیقی را میدان تبیین و روشنگری و آگاه سازی مردم از وقایع چهارگوشه ایران نمایند که منتظر یک فرصت برای زدن ضربه آخر به جان میهن اسلامی و عزیز ایران هستند.باید در یک فضای کاملاً اخلاقی و ساختارمند با یک گفتمانی مبتنی بر یک ایدئولوژی اجتماعی و مردمی محور خواب های هولناکی که دشمنان خارجی و داخلی برای کشور دیده اند را تعبیر کرده و‌ گفته شود که تعلل در این زمینه و ایام به مثابه خودکشی است.رسانه ها باید با بکارگیری تحلیل گران و نویسندگان سعی کنند فاصله بین مردم و دولتمردان را کم کنند و در یک نوشتارهای منصفانه دو سویه عملکرد ها و اعتراض ها را شفاف برای جامعه بیان کنند تا گفتن آنها از سوی دشمنان راهبردی برای تخریب و همچنین پنهان کردن رسانه ها نباشند.این ایام که دشمنان با استفاده از فریب خوردگان داخلی و عوامل خود در صدد برهم زدن امنیت ملی و کشوری هستند بهترین فرصت است تا رسانه ها موقعیت و موجودیت خود را بعنوان یک قشر همراه و جریان ساز تثبیت کنند.ساختار نشریات، خبرگزاری و پایگاه های خبری حتی اگر برای مدتی موقت هم شده است باید ساختار تحلیل گرایانه و آگاه سازی اجتماعی به خود بگیرند چرا که اخبار و گزارشات تکراری و نه چندان مفید برای مردم و حکومت نه تاثیری مثبت دارد و نه کمکی به بهبود اوضاع می کند.

«رسانه ها رویکرد تحلیلی و محتوا سازی به خود بگیرند»

سکوت در شرایط فعلی نامشروع بوده و‌ مورد قبول نیست؛خاموشی اهل رسانه جلوه ای مذموم گونه دارد که نقش و رسالت اصلی این طیف را در پروسه آگاه سازی اجتماعی و حتی دولتی گم می کند و یا مغفول می سازد، تمامی رسانه‌ها باید در عرصه بازگویی و بازنمایی حقایق وقایع این روزها نقش آفرینی چشم گیری داشته و تمام اهداف حرفه ای در کار خود را به پیش بینی و گفتن خطراتی که در کمین‌ ملت است معطوف کنند.پیش نگری به معنای خودآگاهی است؛وظیفه گشودن راه آگاهی و آینده نگری صادقانه بر عهده رسانه هاست و شکی هم نیست که در این راه با جدل ها و دشواری های بسیاری روبرو خواهند بود چرا که نفی دروغ و آشکارسازی پنهان ها همیشه ی تاریخ دشوار و پر هزینه بوده است و مشارکت تمام رسانه ها در آرام کردن اوضاع نباید پایین باشد؛باید به شکلی علمی و تخصصی به پیامدهای بر هم زدن امنیت و صد البته ریشه آنها برای عموم روشنگری گردد.حد و‌ مرز فعالیت رسانه ها نامحدود است و با توجه به قانون و ساز وکارهای تعریف شده برای آنها می توانند با کمی همت؛ تلاش و چاشنی تعصب بستر سازی مناسب برای امنیت و قطع کردن دست دشمنان بر سر کشور و تجزیه ایران عزیز باشند.نکته مهم و قابل توجه این است که رسانه های و روزنامه نگاران خارجی بر اساس عقید و میل خود اوضاع کشور را شکل دهی و تعریف می کنند خب وقت آن رسیده است تا رسانه های داخلی از آن نشریه و خبرنگار مرزنشین گرفته تا کلان شهرها با اندکی تأمل و اندیشه تمام این برنامه ریزی های آنان را نقش بر آب کرده و قدرت خود را به رخ آنان بکشند.

بپذیریم که رسانه قدرت هویت سازی و جریان سازی بسیار بالایی دارند و با توجه به گرایش نسل جدید به دنیای مدرن و ابزارهای مدرن آگاه سازی اجتماعی تاثیر رسانه دو چندان شده است تا حدی که فرهنگ های از آنان تاثیر پذیری بالایی در تمام جوامع دارند.اهل رسانه باید در یک جهاد تبیین و روشنگری برای ملت بخصوص نوجوانان و جوانان که با انبوهی از اطلاعات غلط توسط ماهواره ها و‌ همین فضای مجازی در ذهن خود غلطان هستند به ساماندهی ذهنی آنها نسبت به آینده در دو قسمت بپردازند.اول اینکه تشریح کنند که زندگی در ایران واحد و مستقل با همین شکل جغرافیایی چگونه است و دوم هم زندگی در ایران تکه تکه شده و تجزیه شده و آشوب ها و خطرات لحظه ای آن را برای آنها ترسیم و روشن کنند.

در این ایام همه شاهد آن هستیم که تمام مسائل از اقتصادی گرفته تا نظامی با انگیزه‌های سیاسی و برپا کردن آشوب توسط بعضی ها بهم چسبانده و گفته می شو، بسیاری از مسائل آشکار، پنهان جلوه داده و بسیاری از حقایق به دروغ گفته می شود خب اهالی رسانه با قدرت قلم و نوشتاری و گفتاری که در اختیار دارند باید با انگیزه این رشته غیر مشروع را از هم پاره و وظیفه سنگین پیوند مردم با حقایق حال و آینده را انجام دهند.ذکر این نکته از فرمایشات و رهنمون های مقام معظم رهبری در این نوشتار به جاست (همه باید روشنگری کنند)حال ما اهالی رسانه هم جز این همه هستیم و باید در حد وسع خود به آگاه سازی و گفتن خطراتی که در آینده پیش روی مملکت است به وظیفه روشنگری خود عمل کنیم.باید حتی اگر برای دوری خطر از خودمان هم که شده است سکوت را بشکنیم.الان وقت گفتن حقایق و خطرات احتمالی همچون جنگ های قومیتی و تجزیه کشور است که در بیخ گوشمان قرار دارد نه نقد نیروی انتظامی و گشت ارشاد.

یاسر نظری چگنی
انتهای پیام/