تراژدی غم بار مهاجرت از لرستان
براساس آمار سرشماری سالانه هفت هزار و ۴۰۰ نفر از لرستان مهاجرت می کنند.بدون شک تعدادی از این مهاجرین را جوانان نخبه و تحصیل کرده تشکیل می دهد.
یاددات-همای سعادت- این جابهجایی منجر به آسیبهای مرگآور از جمله قربانی شدن کارگران لر در زیر چرخدنده کارهای سخت و دونپایه در غریبی و دوری از زادگاههایشان گشته است.عدم امکانات لازم وخلااشتغال در لرستان آنها را به مهاجرت واداشته و به کارهای سخت و دونپایه و کارگری در شرایط نامطلوب استانهای دیگر تا حد مرگ وحوادث دلخراش میگمارد.سالهاست که نام لرستان بنا به آمارها به عنوان بیکارترین استان ایران یا لااقل یکی از آنها معرفی میشود. پس عجیب نیست اگر پیامد بیکاری افزایش جرم، اعتیاد، تشدید فقر، انحطاط اخلاق، مهاجرت در شکلی از فرار باشد.متاسفانه پیر شدن در سایه بیکاری معضل بسیاری از جوانان متعلق به خانوادههای امروز لرستان است و چیزی است غمانگیز برای جوانانی که شور زندگی دارند و شوق زیستن؛ ولی دراین اوضاع بغرنج وحشت از جوانی ازدست رفته و بیثمر احساس انسانی جوانان لر را لگدمال میکند و آینده را برایشان تاریک ساخته است.طی این سالها هر دولتی که در صحنه سیاست کشور ظاهر گشته و به لرستان گام نهاده است در بوق وکرنا از توسعه و حل معضل بیکاری مردم و اشتغالزایی در این استان سخن گفته است. استانداران و نمایندگان ادوار گوناگون بارها وعده حل معضل بیکاری و ایجاد شغل برای لرها را دادهاند ولی نه تنها این بحران عمیق حل نشده که بنا به توسعه مد نظر مسئولین به نام صنعتی کردن استان با پروژههای نیمه کاره و غیرکارشناسی فقط منابع و محیط زیست لرستان که مردم با همه محرومیتها بدانها به عنوان طبیعت کوهستانی بکر خود مینازیدهاند از بین رفته است.
چرا پایتخت طبیعت ایران درحوزه توریسم و گردشگری سهمی در توسعه استان نداشته است یا سهم بسیار ناچیزی داشته است؟حدود۴۱۰کیلیومتر خطوط لوله ونفت از خوزستان در لرستان عبور می کند ولی فقط این ظرفیت به تهدید زیست محیطی در استان تبدیل شده و در مقابل عبور این خطوط در شازند باعث اشتغالزایی ۳۰هزار نفر و درآمد زایی ۴۰میلیاردی شده است.سرانه درآمد شهرداری های لرستان بر اساس پول مردم ۱۶۸هزار تومان است با اضافه کمک های دولتی به ۲۰۰هزار تومان این درآمد زایی می رسد و با میانگین کشوری که۸۰۰هزار تومان خیلی فاصله داریم.لرستان فاقد مجمع نمایندگان ادواری است. در استان های دیگر این مجمع تشکیل شده ولی در استان اگر نماینده ای رفته دیگر به این استان هم نگاه نمی کند که برای توسعه درون زا نیاز به حضور جدی تر نمایندگان ادوار گذشته استان هستیم.ما مشکلات جمعی زیادی داریم که فقط با مطالعه ورشد فکری میتوانیم حلشان کنیم الان لرستان مثل یک زندان میمانند که همه میخواهند ازش فرار کنند. آیا مسئولین مرگ خاموش استان را می بینند؟آیا می بینند جوانان با استعداد استان راهی استانها و حتی کشورهای خارجی شده اند و استان به اغماء رفته است؟..
پروین گنجی
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰