پدیده‌ی انتخاباتی یا تمسخر قومیت؟!

در روزهای منتهی به انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا هستیم. این انتخابات، ۲۸ خردادماه برگزار خواهد شد و بسیاری از کاندیداهای انتخابات شوراهای شهرها و روستاهای کشور نیز در حال رقابت با یکدیگر هستند.

همای سعادت-یادداشت-اما برای رأی‌آوری، آیا، یک کاندیدا باید از هر رفتاری و از هر روشی استفاده کند تا برنده شود؟ آیا باید پدیده‌ی انتخاباتی منفی (از نوع تمسخر) شد تا در رقابت پیروز شد؟مسئولیت ما برای صیانت از فرهنگ محلی، موسیقی محلی و قومیت سرزمینی، چه می‌شود؟

آیا اگر در روش تبلیغات انتخاباتی، به گونه‌ای رفتار کنیم که رقص محلی و موسیقی محلی به تمسخر گرفته شود نشانه‌ی پدیده شدن مثبت است یا نشانه‌ی پدیده‌شدن منفی و تمسخر قومیتی و تمسخر موسیقی و هنر تاریخ‌دار محلی؟! ما هرکدام چه کاندیدا باشیم و چه نباشیم مسئولیت و تعهدپذیری اجتماعی در برابر داشته‌های فرهنگ بومی، تمدن سرزمینی، زبان مادری، موسیقی محلی و امثالهم داریم و باید خودمان در هر جایگاهی که هستیم مدافع هویت فرهنگی خویش باشیم و خودمان با دست خودمان، خودمان را ابزار جوک‌پردازی، تمسخر و تحقیر قومیتی دیگران نکنیم.

آیا اگر یک کاندیدا از موسیقی محلی به شیوه‌ای تمسخرآمیز برای جلب توجه کردن انتخاباتی استفاده کند و کلیپ آن نیز در بیرون از استان، منتشر بشود و بازتاب تمسخر قومیتی برای ما ساکنان سرزمین مفرغ و بلوط در بیرون از استان داشته باشد پدیده‌شدن انتخاباتی است یا صرفاً مورد تمسخر و تحقیر گرفتن قومیتی توسط دیگران و خندیدن دیگران به این‌چنین رفتارهایی یا شناسنامه و هویت قومیتی؟ آیا اینگونه رفتارها به نفع ماست یا در مسیر تمسخر قومیتی است؟!

آیا به این نکته فکر کرده‌ایم که بازتاب این‌گونه رفتارها و حرکات در فضای مجازی بیرون از استان چگونه است؟ و چه نوع نگاهی نسبت به کلیت قومیت ما را در بیرون از استان، شکل خواهد داد؟یکی از ابزارهای مهم مردم‌شناختی و میراث فرهنگی سرزمین لرستان، موسیقی اصیل محلی است. آیا اگر از این مزیت سرزمینی، کلیپ‌های تمسخرآمیز تهیه کنیم در فضای مجازی بیرون از استان لرستان، چه بازتابی نزد دیگر قومیت‌ها خواهد داشت؟ بازتاب مثبت و آموزنده و معرفی‌گر موسیقی اصیل محلی لرستان یا بازتاب همراه خنده و تمسخر به قومیت ما؟ کدامیک؟!

اگر نام خانوادگی یک شهروند، چه کاندیدا باشد چه نباشد همراه با نام یک طایفه یا یک ایل گره خورده باشد مسئولیت او در صیانت از رفتارهایش، بسیار سنگین‌تر خواهد شد و باید مراقبت بیشتری کند؛ زیرا شخصیت او فقط متعلق به خودش نیست و متعلق به یک هویت جمعی قومیتی است. پدیده‌شدن انتخاباتی به چه بهایی؟ به بهای بازتاب تمسخرآمیز کلیپ‌های تبلیغاتی در بیرون از استان وخندیدن دیگران به قومیت ما؟ به بهای تمسخر موسیقی اصیل محلی؟ به بهای خندیدن دیگران و تمسخر داشته‌های فرهنگی و قومیتی ما؟! به کدامین بها؟!

شهرام شرفی

انتهای پیام/