نقدی بر نهمین جشنواره مطبوعات و خبرگزاریهای لرستان/مدیران رسانه محور یا رسانه گریز
در دهم اسفند ماه ۱۴۰۰ جشنواره مطبوعات، خبرگزاریها و پایگاههای خبری استان لرستان برگزار شد که در نهایت ۳۰۰ اثر با محورهای مختلف به منظور ارزیابی نهایی توسط داوران جشنواره در تهران بررسی شد.
یادداشت-همای سعادت آنلاین-اما بعد از پایان آن گلایمندیهایی به حق و منطقی از طرف جمعی از اصحاب رسانه بر آن وارد آمده و با توجه به اینکه از ویژگیهای اصلی نهادهای مسئول در حوزه رسانه حمایت همه جانبه از همه ی زیرمجموعه ها باشد و اساسا باید تقویت همه سرپنجه ها در اولویت کاری هر نهادی قرار گیرد و نه منحصرا با نگاهی انحصارگرایانه ، تک محور و یک جانبه گرا با نادیده انگاری ، بسیاری از آثار ارسالی های، سایر رسانه ها را به حاشیه رانده و با اِعمال رویکرد جزئی نگر، اساس کلی را از بین برند.
به نظر می رسد نقد و مطالبه گری که فرهنگی غنی در این عرصه است باید ابتدا مورد پسند همین نهادهای مسئول باشد چرا که از مهمترین وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به تبع آن اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی(معاونت مطبوعاتی) پرورش فرهنگ نقد و مطالبه گری است و اگر نباشد هرگز نمی تواند جامعه هدف خود را آنگونه که شایسته است مدیریت کند. از این جهت لازم است، با به کارگیری روشهای مختلف، موجبات تقویت روحی و حتی مادی عموم اصحاب رسانه را فراهم نمایند که از جمله آن برگزاری اینگونه جشنواره های دوره ای است که بازنمودی از رسیدن برای هدف مذکور تلقی میشود و رقابت در عین رعایت عدالت را در نحوه ارزیابی ها ، لازمه ارتقاء جایگاه فرهنگ مطالبه گری دانسته که هدف اصلی و عمومی اصحاب رسانه نیز جزء این نیست و اگر رقابت سالم صورت نپذیرد ، شبهاتی بر اذهان باقی می ماند و وجود هرگونه شبهه ای در امر اجرا منجر به آن خواهد شد که رسانه محوری جای خود را به رسانه گریزی دهد و همگان واقفند که رسانه گریزی ، تبعات جانبی منفی را به همراه خواهد داشت که سنگینی بار آن بر دوش جامعه به مراتب و به مرور زمان احساس خواهد شد.
بنده معتقدم یک سوءنگری موجب بروز ناامیدی در بدنه اصحاب رسانه میشود و از آنجایی که اصحاب رسانه به عنوان سکانداران اصلی مطالبه گری در جامعه محسوب می شوند و از قضا القاء و احیای این فرهنگ نیز خواست مقام معظم رهبری است، نباید با این رویکرد مواجه شوند که اگر چنین شود همان تبلوری از سوءمدیریت و بی برنامگیهای مسئولین اداره فرهنگ و ارشاد است که خود تجلی فراز حکیمانه ایشان در بیانیه گام دوم انقلاب است.
آنچه مسلم است اینکه در این یادداشت دقیقا روی سخن بنده با مسئولین محترم اجرا کننده این جشنواره با نامی وزین و محتوایی کم وزن است و انتظار آن می رود به منظور تکریم و حفظ کرامت همه اصحاب رسانه و تقویت فرهنگ ناب مطالبه گری؛
۱_ برگزار کنندگان این جشنواره در مقام پاسخگویی برآمده و به رفع شبهات ایجاد شده بپردازند تا به جای تقویت فرهنگ رسانه محور شاهد رسانه گریزی و خلق ناامیدی در میان آنان که پیشتر به آن اشاره شد نباشیم و از جهتی موجبات سلب اعتماد اکثر رسانه های استان در آینده را فراهم نیاورده و در آتیه شاهد حضور کمرنگ آنان در اینگونه جشنواره ها نباشیم.
۲_ضمن احترام به تمام برگزیدگان این جشنواره که عموما از دوستان نزدیک بنده هم محسوب میشوند ،داوران ارزیاب این جشنواره معرفی شده تا گزارشی از نحوه بررسیهای خود را ارائه دهند و از این طریق هم سایرین نقاط ضعف آثار ارسالی خود را بدانند و هم اینکه به جنبه ی مهارتی و آموزشی جشنواره پرداخته باشند.این در حالی است که اعتقاد راسخ دارم حتی اگر سطح بندی بسیار دقیقی هم صورت پذیرفته باشد، امکان ندارد اکثر برگزیدگان از یک یا چند نشریه خاص باید معرفی می شدند، چرا که همگان از نحوه قلم فرسایی و تیتر زنی و…هم مطلع هستیم و کم و بیش توان هم را از نحوه انتقال داده ها، سبک نگارش و رعایت اصول فنی و… را بارها سنجیده ایم.و شاید شایسته تر بود با در نظر گرفتن این نقطه نظر یعنی (هم سطح بودن تقریبی خیلی از آثار) ، از انحصارگرایی و محدود نمودن برگزیدگان در چند رسانه ممانعت به عمل می آمد و همه را در مورد عنایت قرار می دادند، که به کارگیری این روش غلط (محدودیت انتخاب آثار در چند رسانه)، خود شبهه برانگیز است (مگر در خصوص آثار خاص با ترازی بسیار متفاوت) !! و می تواند موجب بی اعتمادی خیل عظیمی از رسانههای محلی استانی را به وجود آورد که البته به وجود آمده است…
قطعا اگر داوران محترم و علی الظاهر امانت دار و امین(امید که آنگونه باشند) ویژگیهای برجسته ی آثار ارسالی را در جشنواره مطرح می نمودند و صرفا به انعکاس نام آثار برگزیده و صاحبان آن کتفا نمی کردند پسندیده تر بود،هر چند که بسیاری از عزیزان اهل قلم استان خود حرفه ای هستند و فرق دوغ را از دوشاب تشخیص می دهند.
و اما کلام آخر اینکه این یادداشت نه به معنای جبهه گیری است و نه به معنای آن است که قلم ناچیز خویش را برتر دانسته ، بلکه همانگونه که در متن به آن پرداخته شد، نقدی کلی است از نحوه ی اجرای جشنواره و به خواست جمعی از اصحاب رسانه تن به نگارش آن دادم.امید آن دارم که مسئولین محترم مهر را در دل اصحاب رسانه بکارند و با اعمال رویه های نامناسب، رنگ و بوی بی عدالتی ها را در این دنیای دون و چند روزه رونق نبخشند.
کیانوش معمر _سردبیر همای سعادت
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰