جایگاه کتاب، درگیر و دار گسترش روزافزون فضای مجازی

همای سعادت -یاداشت-در قرون گذشته، کتاب خوب یا به تعبیری، کتیبه های سنگی و فلزی و کلین مفیدی که جملات یا متونی ارزشمند از کتابهای زمان خود هستند، میتوان آن مستندات را از بهترین اسناد فرهنگی اجتماعی قلمداد کرد، همانطور که در عصر فعلی هم از کتابهای خوب و پرمحتوا، میتوان به عنوان همدم و استاد انسانها یاد کرد. این‌کتاب خوب است که میتواند جای خالی وقت و زمان از دست نرفته انسانها را به قدرت تفکر و یادگیری تبدیل کند و به آنها بیفزاید و در فراز و نشیبهای زندگی اجتماعی اقتصادی فرهنگی هنری و حتی سیاسی به کمک‌ آن بیاید.تنظیم و تقسیم وقت، همراه با انضباط کاری و فعالیت در زندگی اجتماعی در راستای مطالعه کتاب خوب و مثبت، میتواند در جهت پرنمودن جای خالی و اوقات بلاتکلیف مانده، به انسانها کمک کند.اگر صادقانه مقاله ام را تقدیم کرده باشم باید بگویم ابتدا شعارها و تبلیغات رسانه ای دولتی، بدون پشتوانه ای که بتواند مردم و بویژه جوانان را به سمت کتاب خوانی جهت مسیر دهد، شوربختانه باعث کم خوانی یا هیچ خوانی کتاب در جامعه ما شده است.

اگر به سه محیط زندگی اجتماعی علمی یعنی؛ “خانواده محیط و مدرسه”، فضای مجازی را اضافه کنیم در خواهیم یافت که امروزه ما بر خلاف گذشته فرزندانمان با چهار محیط در زندگی از ابتدای تولد تا انتهای زندگی مواجه هستند.
بدون شک؛ چهار ضلع مربع (محیط، مدرسه، خانواده، فضای مجازی) در عصر حاضر، چه بخواهیم و چه نخواهیم، سه ضلع آن، تحت الشعاع ضلع فضای مجازی اینترنتی قرار گرفته است و کلا هر آنچه که در جامعه اتفاق می افتد محصول این جریان چهار ضلعی است.دنیای پیشرفته و تکنولوژی محور، با کشف و خلق فضاهای ماهواره ای مجازی اینترنتی، باعث شده است که با غلبه بر فضاهای واقعی دیگر، هم تکنو لوژی خود را بروز کنند، هم ایجاد اشتغال نمایند و هم از فروش این‌ تکنولوژی عجیب، قدرت اقتصادی تبلیغاتی و حتی نظامی جنگ افزاری خود را تقویت کنند.کشورهای توسعه نیافته یا در حال توسعه بدانند، با ظهور فضای مجازی و در مقابل، با وجود گرانی کتاب و تورم معیشتی و مشغله های فکری نشات گرفته از فقر و تنگدستی مردم نیاز به راهکار بسیار کارسازی دارند تا بتوانند با استفاده از آرامش ایجاد شده، به سمت کتاب خوانی و پر کردن جای خالی اوقات مازاد فراغت خود هدایت شوند.بدون شک؛ جامعه ما تحت تاثیر چهار جریان، “خانواده و محیط و مدرسه و فضای مجازی” قرار دارد و انکار هرکدام از این چهار جریان تاثیر گذار، گزافی بیش نیست.

پس چکار باید کرد که بتوان کتاب خوب چاپ‌ کرد و کتابخوانی را به جایگاه اصلی و بلند مرتبه خود رساند تا مطالعه کنندگان از کتابخوانی لذت ببرند.
وقتی ارزشمند ترین لحظات در عرصه زندگی بشری در پر کردن اوقات خالی زندگی اجتماعی، کتاب خوب خواندن است و به شکل مناسب و مفید میتواند انسان را به بالندگی برساند، پس این حکومتها هستند که بایستی به فکر تحقق این جریان مهم باشند و بی تردید ارزشمندتر و مفید تر و مستند تر از ارائه کتاب خوب به جامعه و ایجاد انگیزه در کتاب خوانی در این دنیای (مافیایی ، مافیهایی) وجود ندارد.چراکه کتاب می تواند تاریخ گذشته و حال ما را به ما بیاموزد و این نوشته ها و نگاره های تاریخی است که روش زندگی و منش اخلاقی نیاکان ما را به ما می آموزد. باید گفت که تاریخ، چراغ روشن راه آینده بشر است و سفینه آن چیزی جز کتاب نیست.

شاید امروزه، فضای مجازی باعث شده است که وقت گذاشتن برای کتاب و کتابخوانی محدود شود و این زمان طلایی را به خود اختصاص داده است، اما وقتی به عمق محتوا و قضیه مجازی نگاه می کنیم، در می یابیم که بیشترین نوشته های آن، نشات گرفته از کتاب است، غافل از اینکه این نقش مهم، با افزایش روزانه و انتشار و وجود کلیپها و دلنوشته های زود گذر مستهجن در حال کم رنگ شدن کتاب و کتاب خوانی شده است.جوانان ما، به دلایل بسیار زیادی را که باعث شده است احساس کمبود کنند و با شور حرارت خاصی به سمت فیلمها و کلیپ ها و داستانهای مستهجن بروند، نباید به حال خود رها ساخت. جوانان را با اجبار و تهدید و فیلتر فضاهای ماهواره ای و اینترنتی مجازی نمیتوان به سمت آرامش و امیدواری حرکت داد، بلکه تنها چیزی که می تواند جوانان و دیگر مقاطع سنی را به سمت درست زندگی کردن، حرکت داد، احیا و ایجا فرهنگ‌ غنی و ایجاد اشتغال است. بطور مثال؛ در کشورهای اروپایی و امریکایی و حتی آسیایی همچون کره، ژاپن و چین، مگر فضاهای ماهواره ای همراه با بیشترین فیلمهای مستهجن وجود ندارد…؟ پس چرا آن کشورها دارای بیشترین تکنولوژی و قوی ترین داشته های اقتصادی معیشتی برای ملتشان هستند بصورتیکه دیگر کشورهای کره خاکی در قعر جدول این توسعه و تکنولوژی هستند پس مشکل و گره کور این جریان در وجود فضاهای مجازی نیست و بلکه مشکل در عدم‌ ایجاد فضاهای مغلوب کننده ای همچون اشتغال پایدار و تحصیل رایگان است.فارق از نقاط زیانبار اندک فضای مجازی؛ باید گفت؛ با توجه به اینکه در متن و بطن آن، کتاب و کتابخوانی و تعلیم و تربیت هم وجود دارد بایستی ضمن تقویت فضای مجازی، تولید، انتشار و عرضه ارزان کتابهای خوب، مردم را به سمت کتابخوانی و پر کردن جاهای خالی با خواندن کتاب، عملیاتی کرد و از هر گونه شعار گرایی خود داری کرد.

پیش بینی می شود، در آینده نه چندان دور، شاید همین فضای مجازی اینترنتی یا گسترده تر و نامرئی تر، جایگزین فضاهای واقعی نگارشی و کتابت شود و به تدریج کتاب به شکل مدرن تر به جامعه عرضه گردد و نگارشهای مجازی نقش کاغذ و قلم و‌ کتاب را جایگزین شوند.

اسماعیل نایب زاده طولابی

انتهای پیام/