افزایش نرخ خودکشی در پلدختر و معمولان

خودکشی یکی از معضلات اجتماعی است که ابعاد مختلفی را داراست و به عنوان بخشی از انحرافات اجتماعی شناخته می شود. خودکشی یک عمل ارادی و عمدی است که طی آن شخص خود را به وسیله ای از بین می برد.

یادداشت -همای سعادت -خودکشی اغلب به علت ناامیدی صورت می‌گیرد که علت آن عموما به اختلال روانی نظیر افسردگی، اختلال دوقطبی ، شکست عشقی ، اعتیاد ، یا سوء مصرف دارو نسبت داده می‌شود و عوامل استرس‌زا مانند مشکلات مالی یا مشکلات ارتباط بین فردی در این میان نقش دارند.

مطالعات نشان میدهد حدود ۹۰ درصد افرادی که خودکشی میکنند در زمان خودکشی مبتلا به افسردگی هستند و یا اینکه از مشکل مصرف مواد و یا بیماری روانی دیگر رنج میبرند، خواه این بیماری در آنها تشخیص داده شده باشد و خواه نه. بیشتر افرادی که دست به خودکشی میزنند و یا در عمل این کار را میکنند ضرورتا به دنبـال مردن نیستند. آنها میخواهند از یک درد، مشکل و یا موقعیتهای دشوار فرار کنند.

در استان لرستان از دیرباز تاکنون به دلیل بسیاری از عوامل و مشکلات هر شخص شاهد خودکشی در بین افراد نزدیک به خود در جامعه بوده است و این موضوع پدیده نو و تازه‌ای نیست و تقریبا اکثریت افراد با آن آشنایی دارند.

متاسفانه در شهرهای پلدختر و معمولان که علاوه‌بر مشکلات پساسیل مردم پیامدها و آسیب های روانی ناشی از سیل ۹۸ را همچنان به دوش می‌کشند شاهد افزایش چشمگیر میزان مرگ و میر ناشی از خودکشی این بار به دلیل مشکلات خانوادگی ، اقتصادی ، اجتماعی و … هستیم.

آنچه نگرانی ها را تشدید می‌کند سن و نوع خودکشی افرادیست که اقدام به این کار کرده‌اند؛ نوجوان ۱۶ ساله خودسوزی می‌کند و جوان ۳۰ ساله حلق آویز ، که نشان می‌دهند خودکشی بین قشر جوان و نوجوان به شکل و شیوه عجیبی رواج پیدا کرده است.

خودکشی معضلی است که انسجام جامعه را مختل می کند و می تواند سامان اجتماعی ما را به خطر بیندازد.تبعات حاکم شدن جو سنگین غم‌ و افسردگی ناشی از خودکشی‌ها در بین‌ نزدیکان و سایر افراد در ارتباط با شخصی که اقدام به این کار کرده است می‌تواند موجب و زمینه ساز بسیاری دیگر از اتفاقات ناگوار شود.

موضوع خودکشی‌ها در پلدختر و‌ معمولان نیازمند آسیب شناسی و اقدام عملی از جمله کارگاه‌های آموزشی است نباید به مانند آسیب‌های روانی سیل به این موضوع بی توجهی کرد چرا که اگر نگوییم حال به یک فاجعه تبدیل شده است قطعا بزودی ممکن است به یک معضل و فاجعه فراگیر در بین تمام احاد جامعه در این دو شهر تبدیل شود.

آموزش مهارت های زندگی، آگاهی بخشی به جامعه و توانمندسازی افراد در رفع مشکلات اجتماعی و فردی برای رفع معضلات این حوزه لازم است که باید سازمان ها و اشخاص حقیقی که توانایی آموزش در این زمینه را دارند به صورت جدی به این موضوع ورود کنند تا مانع از رخداد حوادث ناگوار بیشتری شد.

پیمان شمسی
انتهای پیام/