تولید مفرغ مینا به دست هنرمند لرستانی، برای اولین بار

زینب حافظی، هنرمند میناکار لرستانی که از سال ۹۴، فعالیت خود را در خرم آباد آغاز کرده است و علی رغم وجود موانع و سختی ها، کارش را با عشق و علاقه ادامه می دهد، به تازگی مفرغ مینا را تولید کرده است، این اثر جدید، اولین بار است که تولید می شود.

همای سعادت_فاطمه شاه کرمی: فرهنگ و هویت هر قوم، نقش مهمی در معرفی و شناخت بیشتر آن قوم و همچنین متمایز کردن آنها از دیگر اقوام و ملل دارد.صنایع دستی علاوه بر معرفی و احیای فرهنگ جامعه، در اشتغالزایی، تولید شغل و درآمدزایی نیز موثر است. یکی از این صنایع دستی، میناکاری است که سابقه ای حدود ۵ هزار سال دارد و پیشینه ی آن به زمان هخامنشیان می رسد.

محصولات میناکاری در نقاط مختلف کشور، تهیه می شوند ولی کانون تولید ظروف میناکاری، شهر اصفهان است، با استفاده از این هنر، نقش های زیبا و ظریفی بر روی محصولات آن، نقش می بندد.

هنرمندان، نقش سازنده و مهمی در معرفی، احیا و ارتقای فرهنگ و هنر جامعه دارند، اما گاهی در این مسیر مورد بی مهری مردم و مسئولان قرار می گیرند بطوری که اعتراف می کنند، کارشان را فقط به خاطر عشق و علاقه خود ادامه می دهند و عملا هیچ گونه انگیزه ی اقتصادی و رویکرد درآمدزایی نسبت به کارشان ندارند.

لرستان، استانی با پیشینه فرهنگی و تاریخی غنی و گسترده است و هنرمندان زیادی در بخش های مختلف هنری در این استان پرورش یافته اند.

زینب حافظی هنرمند میناکار لرستانی، متولد سال ۱۳۶۰ از خرم آباد است که سال ۸۸، در اصفهان، کار خود را در این حوزه آغاز کرده و در خرم آباد هم، از سال ۹۴ تا کنون مشغول به کار است. وی که اولین تولید کننده ظروف میناکاری مسی در لرستان است، دوره های مختلف صنایع دستی را در اصفهان و نزد اساتید بزرگ، گذرانده است و چند مدرک مرتبط را اخذ کرده و آثار هنری خود را در نمایشگاه های مختلف داخل و خارج از استان به نمایش گذاشته است.

او که کارش را با سرمایه ی اولیه ی ۵۰ میلیون تومان و با آموزش چند کارآموز آغاز کرده است می گوید: علاوه بر تولید، آموزش هم داشتم و تعدادی از هنرجویانی که آموزش دیدند اکنون استادکار هستند و به طور مستقل کار می کنند و تعدادی از آنها هم از همان ابتدا، آموزش را رها کردند.

عدم استقبال مردم از کارِ گروهی

حافظی از عدم تمایل افراد به کار گروهی در استان و گرایش آنها به کار کردن به صورت فردی، ابراز تاسف می کند و می افزاید: آموزش های من رایگان بود و تمایل داشتم که هنرجویان، در گروه خودم باقی بمانند ولی بعد از آموزش، مستقل می شدند ولی همین که کارشان را ادامه دادند برای من جای خوشحالی دارد.

این فعال صنایع دستی با بیان اینکه روزهای ابتدای کار، شرایط اقتصادی بهتر و تورم پایین بود، به قیمت بالای مواد اولیه اشاره می کند و می گوید: برای ادامه ی کارم با همکاری صنایع دستی، تسهیلات ۳۰ میلیون تومانی دریافت کردم ولی شرایط اقتصادی روز به روز بدتر می شد و این کار هم سختی و مشکلات خاص خودش را داشت، با این حال، من کارم را با عشق و علاقه ادامه می دادم.

وی که در مجتمع بعثت مال خرم آباد، کارش را آغاز کرده بود، اضافه می کند: با شیوع کرونا، تمام مشاغل و از جمله صنایع دستی با مشکل مواجه شدند، من هم مغازه ام را از بعثت مال به منزل انتقال دادم و تولید را در کوره ی کوچکم ادامه دادم و بزودی کارم را در مغازه ای که اجاره کرده ام ادامه می دهم.

حافظی می گوید: ما تولیدکننده ی جزء هستیم و مواد اولیه، خیلی گران به دستمان می رسد و در نتیجه، هزینه ی تولید بالا است و شاید به همین خاطر است که نمی توانیم سود بیشتری کسب کنیم، با این حال، تا کنون تمام تولیداتم به فروش رفته است ولی متاسفانه سود مورد نظر را کسب نکرده ام.

او به شرایط ضعیف اقتصادی مردم لرستان اشاره و آن را دلیل عدم استقبال و رغبت از محصولات میناکاری و در نتیجه، تولید محدود این محصولات عنوان می کند و ادامه می دهد: فروش آثارم فقط در حد نمایشگاه ها و فروشگاه ها بوده است، تبلیغات را هم در پیج اینستاگرامی انجام می دهم ولی متاسفانه بازدهی مورد نظر را ندارم.

میناکار لرستانی با ابراز خوشحالی از افزایش کارگاههای نقاشی، قلم زنی، نقاشی روی چوب و… در چندسال اخیر در سطح استان می گوید: تا زمانی که بتوانم، حتی با وجود شرایط و مشکلات اقتصادی، کارم را ادامه خواهم داد.

مردم و مسئولان از تولیدکنندگان حمایت کنند

حافظی با ابراز نگرانی از عدم حمایت مردم و مسئولان استان از محصولات و آثار هنر میناکاری، می گوید: بزرگترین مشکل استان ما این است که همیشه مرغ همسایه، غاز است و مردم، ادارات مختلف و مسئولین به جای حمایت از تولید کنندگان لرستانی و ایجاد بازار فروش برای محصولات آنها و از جمله محصولات مینا کاری، با وجود هزینه های زیادی که این هنر دارد، قیمت را از من می پرسند ولی برای خرید، به اصفهان می روند و همان محصول را با کیفیت کمتر و قیمت بالاتر خریداری می کنند، گاهی هم مشاهده می شود که خرید این آثار، ارزشی کمتر از یک وعده ی غذایی در سبد اقتصادی خانواده های لرستانی دارد!

وی اضافه می کند: در این سال ها، تنها کمکی که صنایع دستی به من کرده است، معرفی بنده به بانک، برای دریافت تسهیلات ۳۰ میلیون تومانی و برگزاری دوره های آموزشی و نمایشگاه ها بوده است، در حالی که یک تولید کننده باید بازار فروش داشته باشد تا بتواند محصولاتش را بفروشد و کسب سود کند ولی متاسفانه در لرستان، بازار فروش نداریم و هزینه ی کار، بیشتر از سود آن است، یعنی عملا نمی شود به عنوان یک شغل به آن نگاه کرد.

تولید مفرغ مینا برای اولین بار

هنرمند میناکار لرستانی می گوید: یکی از جدیدترین آثارم، ترکیبی از طرح مفرغ های لرستان و میناکاری است که اولین بار است تولید می شود، این سبک از میناکاری، شامل تصویری از مفرغ های لرستان و گل های سنتی است که مفرغ کار شده در این اثر، نمادی از زایش و رویش و برکت است و دو گربه سان، نگهدارنده ی این برکت هستند و گل های سنتی لوتوس و شاه عباسی و… در آن به کار رفته است.او در نظر دار سایر طرح های مفرغ های لرستان را هم تولید کند.

حافظی در پایان ابراز امیدواری می کند که روزی، صنایع دستی، صنعتگران و هنرمندان، در کشور و استان، به جایگاه واقعی خود دست یابند چرا که صنایع دستی، میراث این شهر، استان و کشور هستند و تنها هنر است که می ماند.

انتهای پیام/