حسین (ع) هنوز هم زنده است و مهاجم!

در هزارتوی تاریخ ،حسین (ع) هنوز هم زنده است و مهاجم!وپس از گذشت ۱۴۰۰ سال، زنده تر از گذشته و مهاجم تر از همیشه!

یادداشت-دکتر محمد آریانپور- زنده تر است چنانکه امروزه نامش از سال ۶۱ هجری شناخته شده تر است و مهاجم تر چنانکه چون خون در رگ آزادگان عالم نی جوشد و ظالمان بیشتر از گذشته از او واهمه دارند و این ذات عاشورا و ماهیت قیام حسین(ع) است.

حسین (ع) نه از روی خودخواهی یا برای خوش‌گذرانی یا فساد و ستمگری بلکه برای اصلاح در امت و امر به معروف و نهی از منکر برخاست ، چون در گذر زمان انحراف از معیار ایجاد و مفاسد و بدعت ها شکل گرفته بود.

همواره جریان اصلاحگری دینی مبتنی بر اصول (امر به معروف و نهی از منکر)، بعنوان نیروی مخالف بدعتها، مفاسد و انحرافات نو پدید به تناسب شرایط روز و در گذر زمان، در اشکال قویتر ظاهر می شود تا دیالکتیک تاریخی (مبارزه حق با ظلم) رقم بخورد و این قانون ازلی و ثابت خلقت است.

(جنگ بین خیر و شر) تا زمانیکه مصلح آخرین، جهان را به ثبات و صلح نهایی برساند، وجود خواهد داشت.لذا همه حرکت ها ی فردی – اجتماعی آشکار و پنهان و نهضت ها و مطالبه گریهایی که در فضای جامعه اسلامی و بطور اعم در دنیا بروز میکند، اگر میخواهد اصالت داشته باشد، باید در چارچوب قیام عاشورا و هماهنگ با نهضت حسینی باشد.

ایام محرم فرصت مناسبی ست تا ابناء بشر از شیعه و غیر شیعه گرفته، حتی غیر مسلمین ، از مظلومین عالم گرفته تا ظالمان و ستمگران همه و همه در مورد واقعه بزرگ عاشورای حسینی و عمل اعجاب برانگیز و بی مثال حضرت ابی عبدالله الحسین(ع) و اندک یاران باوفایش تأمل کنند و درس بگیرند.

گرچه باور عقلانی و ایمانی برای دغدغه داران متعهد بر این است که «هر روز عاشورا و هر روز کربلاست» و برای عبرت اندوزی همگان، حسین(ع) و عاشورایش همیشه و همه جا حرفها و درس ها داشته و دارد !

حسین (ع) را بی تردید باید بزرگ آموزگار چگونه زیستن و البته شهادت (انتخاب مرگ با افتخار و نه گفتن به زندگی ذلت بار) دانست.ابی عبدالله بر مبنای تفکر و ایمان ناب الهی خویش از طریق تلفیق روش فرهنگی- تبلیغی با مسایل استراتژیک ، واقعه و نهضتی را رقم زد که چون خورشید در لابلای اوراق سیاه تاریخ می درخشد و با گذشت بیش از ۱۴۰۰ سال، روشن تر از گذشته و روشنگر تر از پیش است.

حسین (ع) معلم مکتب عشق راستین و فنای فی الحق است، او عاشق حق و در پی وصل به اصل خویش بود و در روز عاشورای محرم الحرام سال ۶۱ با تصمیمات قابل تأمل و بی بدیل خویش، زیباترین حماسه تاریخ ساز را خلق و به مبدأ خویش بازگشت تا همواره نامش در گذر زمان جاری و زنده بماند.

نهضت حسینی پشتوانه مستحکم همه مبارزین و مطالبه گران دینی و خاستگاه و الهام بخش هر اصلاحگری راستین در دنیاست.قیام عاشورا نسبت به حرکت ها و قیام های قبل از خویش ، آخرین و کامل ترین نسخه اصلاحگری و نسبت به آینده خویش، الگوی الهام بخش و نقطه عطف است.

مکتب حسین (ع) نه تنها برای مظلومین و مصلحین، بلکه برای زورگویان، ظالمان و مفسدان هم درس ها و پیامها دارد. پیامی پر محتوا در یک جمله کوتاه چند واژه ای : خون بر شمشیر پیروز است. آموزگار بزرگ انسانیت و شرف حتی برای غیر مسلمین در سرفصل:« اگر دین ندارید ، لااقل آزاده باشید»، پیام ها دارد.امروزه روز، پس از گذشت ۱۴۰۰ سال هنوز هم نام حسین(ع) پشت ظالمان و غاصبان را می لرزاند و واژه عاشورا لرزه بر اندام دشمنان دین خدا ، زورگویان عالم و مفسدان ظالم می اندازد…

مکتب حسین(ع) درس آزادگی، چگونه زیستن و چگونه مردن، وفاداری، شجاعت، ایستادگی، حق الناس و ادای دین، وفای به عهد، دشمن شناسی، ولایت پذیری، بصیرت و هزاران مسئله بزرگ و کوچک دیگر را در خود دارد.

نکته آخر اینکه عاشورای حسین(ع) در پس شعار ما بیشتر از هر زمان نیازمند شعور است و درک ماهیت آن و همه ما برای ترویج شعور حسینی و آموزه های مکتب حسین(ع) مسئولیم.

انتهای پیام/