خاکستر نان و خون در بروجرد/ وقتی “نقطه‌زن” اسرائیل سفره کارگران را هدف گرفت

حمله رژیم صهیونیستی به کارخانه ماشین‌سازی بروجرد، علاوه بر شهادت دو کارگر بی‌گناه، قلب تپنده معیشت صد‌ها خانواده را از کار انداخت و ادعای دروغین این رژیم مبنی بر عدم حمله به اهداف غیرنظامی را بار دیگر رسوا کرد.

به گزارش همای سعادت،صبح روز بیست و چهارم خردادماه در کارخانه ماشین سازی بروجرد، قرار بود مانند هر روز دیگری با صدای چرخ‌دنده‌ها و همهمه کارگران آغاز شود، کارگران با امید به کسب روزی حلال، خود را برای شروع یک روز کاری جدید آماده می‌کردند که ناگهان آرامش صبحگاهی با صدای مهیب انفجار و شعله‌های آتشی که آسمان را پوشاند در هم شکست.

این بار هدف یک پایگاه نظامی یا مرکز استراتژیک نبود، هدف قلب تپنده کارخانه‌ای بود که چرخ‌هایش نه برای جنگ که برای نان و معیشت صد‌ها خانواده می‌چرخید، حمله ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی کارخانه ماشین‌ سازی بروجرد را در همان لحظات آغازین یک روز کاری به ویرانه‌ای از دود و آهن‌پاره بدل کرد.

در میان این ویرانه‌ها دو زندگی برای همیشه خاموش شد، شهیدان ایمان گودرزی و حسین نقدی دو کارگر زحمتکشی که تنها گناهشان تلاش برای کسب روزی حلال بود در این حمله به شهادت رسیدند، پیکر بی‌جان آنها سندی انکارناپذیر از جنایتی است که مرزی میان نظامی و غیرنظامی نمی‌شناسد.

آوار بیکاری بر سر ۶۰۰ خانواده

اما تراژدی به همین‌جا ختم نمی‌شود با طلوع خورشید ابعاد دیگری از این فاجعه نمایان شد، ۶۰۰ کارگر که دیروز با امید به آینده در این کارخانه کار می‌کردند امروز در مقابل دروازه‌های سوخته و ویران آن مات و مبهوت ایستاده‌اند، آنها نه تنها همکاران خود را از دست داده‌اند که منبع درآمد و تنها امید زندگی‌شان را نیز در زیر آوار می‌بینند.

صدای بغض‌آلود کارگران در میان ویرانه‌ها

برای درک عمق این فاجعه باید پای صحبت‌هایشان نشست «احمد آقا» مردی ۵۰ ساله با دست‌های پینه‌بسته که ۳۰ سال از عمرش را در همین کارخانه گذرانده با بغضی در گلو می‌گوید تمام جوانی من اینجا گذشت، با صدای همین دستگاه‌ها بچه‌هایم را بزرگ کردم و به خانه بخت فرستادم، اینجا فقط محل کار ما نبود خانه دوم ما بود.

احمد آقا میگفت: اسرائیل می‌گوید با مردم عادی کار ندارد؟ پس ما چه هستیم؟ ما نظامی بودیم؟ گناه ما چه بود که شب خوابیدیم و صبح دیدیم هم زندگی‌مان سوخته و هم همکارمان پرپر شده؟ با این سن و سال کجا بروم کار پیدا کنم؟ چه کسی جواب زن و بچه من را می‌دهد؟

کمی آن‌طرف‌تر رضا جوانی ۳۰ ساله که به تازگی ازدواج کرده و قسط‌های سنگینی بر دوش دارد با خشمی آمیخته به ناامیدی به آهن‌های درهم‌پیچیده نگاه می‌کند با بغضی در گلو می‌گوید تمام آرزوهایم همین‌جا بود با هزار امید وامی گرفته بودم تا سرپناهی برای خودم دست و پا کنم، قرار بود با اضافه کاری این ماه قسطم را بدهم حالا نه کاری هست نه حقوقی و نه آینده‌ای، آنها فقط چند دیوار و دستگاه را نزدند آنها آینده ۶۰۰ خانواده را با خاک یکسان کردند. به دنیا بگویید این کارخانه محل ساخت قطعات صنعتی بود ما اینجا نان درمی‌آوردیم نه بمب می‌ساختیم!

دروغی که با خون کارگران برملا شد

این حادثه تلخ در حالی رخ می‌دهد که مقامات رژیم صهیونیستی همواره در تریبون‌های بین‌المللی مدعی هستند که حملاتشان صرفاً اهداف نظامی را نشانه می‌گیرد و تمام تلاش خود را برای آسیب نرساندن به غیرنظامیان به کار می‌گیرند. حمله به کارخانه ماشین‌سازی بروجرد که یک مرکز کاملاً صنعتی و غیرنظامی است و تنها نقش آن در اقتصاد منطقه اشتغال‌زایی و تولید بوده خط بطلانی بر این ادعا‌های پوچ و ریاکارانه است.

این اقدام نشان می‌دهد که هدف این رژیم نه تنها ایجاد ناامنی بلکه ضربه زدن مستقیم به معیشت مردم عادی و فلج کردن زیرساخت‌های اقتصادی است تا از این طریق فشار اجتماعی را بر مردم ایران افزایش دهد ویران کردن کارخانه‌ای که نان‌آور صد‌ها خانواده بود مصداق بارز تروریسم اقتصادی و جنایت جنگی است.

واکنش مسئولان در محل حادثه؛ دروغ‌گویی رژیم صهیونیستی با این جنایت آشکار شد/ اشتغال کارخانه را دو برابر خواهیم کرد

در پی این واقعه تلخ، سید سعید شاهرخی، استاندار لرستان، به همراه مقصودی نماینده مردم بروجرد در مجلس شورای اسلامی، فرماندار بروجرد و جمعی از مدیران ارشد استانی، با حضور در محل کارخانه از نزدیک ابعاد این جنایت را مورد بررسی قرار دادند.

استاندار ضمن قدم زدن در میان آوار‌های ناشی از حمله و ابراز همدردی با کارگران حاضر در محل این اقدام تروریستی را به شدت محکوم کرد و این اقدام را مصداق بارز جنایت جنگی و دروغ‌گویی این رژیم خواند.

شاهرخی در حاشیه این بازدید اظهار داشت: اسرائیل همواره ادعا دارد که دقیق و نقطه‌زن عمل می‌کند و تنها مقاصد نظامی را هدف قرار می‌دهد و با غیرنظامی‌ها کاری ندارد، اما بازدید امروز از این کارخانه این واقعیت را به همه ما نشان می‌دهد که این رژیم غاصب صهیونیستی و کودک‌کش یک دروغگوی قهار است.

وی با اشاره به شواهد موجود افزود: به قضاوت دوربین‌ها، مسئولان و خبرنگارانی که امروز از این کارخانه بازدید کرده‌اند اینجا یک نقطه کاملاً غیرنظامی و کارگری است و چند صد کارگر در این محل مشغول تلاش، کار، فعالیت، تولید و کسب درآمد برای زندگی خود بودند که متاسفانه ناجوانمردانه مورد تهاجم قرار گرفتند.

شاهرخی تصریح کرد: هیچ‌گونه آثار نظامی در اینجا وجود ندارد و آنها با بی‌شرمی کامل می‌گویند که ما مناطق نظامی را زده‌ایم، هر انسان آزاده‌ای که اینجا را ببیند برایش کاملاً روشن است که این منطقه یک محیط کاملاً تولیدی و کارگری بوده که اینطور وحشیانه مورد تهاجم قرار گرفته است.

استاندار لرستان با یادآوری رونق تولید در این واحد صنعتی گفت: ما از ابتدا این واحد را می‌شناختیم، ۶۰۰ نفر در اینجا مشغول فعالیت بودند و تولید رونق گرفته بود، اما ناجوانمردانه مورد تجاوز صهیونیست‌ها قرار گرفت.

وعده حمایت همه‌جانبه و افزایش اشتغال به ۱۲۰۰ نفر

شاهرخی وحدت و همبستگی مردم را از برکات این دوران دانست و بر عزم جدی برای بازسازی کارخانه تاکید کرد و گفت: مسئولان و کارگران این کارخانه جانانه آماده‌اند تا کار را مجدد از سر بگیرند و این وظیفه ما را سنگین‌تر می‌کند.

وی با بیان اینکه ما حمایت همه‌جانبه خود را از این کارخانه خواهیم داشت افزود: سرمایه‌گذار این مجموعه با اعتقاد و وطن‌دوستی کم‌نظیری پس از این واقعه تلخ تاکید کرده است که به یاری خدا و با حمایت دولت به جای ۶۰۰ نفر برای ۱۲۰۰ نفر اشتغال ایجاد خواهد کرد.

آینده‌ای در هاله‌ای از ابهام

حالا در میان سکوت سنگین ویرانه‌ها ۶۰۰ سرپرست خانوار مانده‌اند با سفره‌های خالی و آینده‌ای نامعلوم، شهادت دو انسان بی‌گناه و بیکاری صد‌ها نفر دیگر زخمی عمیق بر پیکر شهر بروجرد است، در حالی که جامعه جهانی در برابر این جنایت سکوت کرده این سوال در ذهن هر ایرانی پژواک می‌کند تا چه زمانی قرار است هزینه دروغ‌ها و جنایات رژیم صهیونیستی را کارگران و مردم بی‌دفاعی بپردازند که تنها خواسته‌شان یک زندگی آرام و نانی حلال است؟

گزارش پگاه دالوند

انتهای پیام/