خبرنگاران احیاگران روشنگری و مطالبه گری هستند

همای سعادت -یادداشت- با توجه به این مقدمه کوتاه باید پذیرفت که بدون شک تا زمینه آگاهی و روشنگری مردم از طریق نشر و درج اخبار، داده ها و اطلاعات در تمام سطوح جامعه شکل نگیرد، نمیتوان اقدام به مطالبه گری حرفه ای کرد.در واقع باید مطالبه گری را زائیده دانایی و آگاهی دانست که منشأ آن بهره گیری از دانش خبر است. دانشی که به همراه خود خلاقیت و نوآوری را به همراه دارد و سرانجام با بهره گیری از آن دانش میتوان چالشها را شناسایی کرد و برای رفع آن مسئولین را به کار وا داشت.

در نتیجه زمانی که دم از دانشی بودن خبر می زنیم، قاعدتاً این علم و دانش خود دارای وجوهیست از قبیل، صدق کلام و رفتار و قلم، پرهیز از جانبداری های شخصی یا تفکری، عدم پوشش خبر بر مبنای حسادت و یا تبعیض و تعصبات قومی و قبیله ای و از همه مهمتر رعایت اصل توسعه محوری در نشر و درج خبر که از جمله ملزومات است و باید به آن ارزش و بهای خاصی داده شود.

حرفه خبرنگاری از منظر بنده که سالیانی است در این عرصه مقدس مشغول به کار هستم،یک الگوی محوری برای حذف نابسامانیهاست بدین نحو که شاغلان این حرفه ، با نشان دادن تیرگی‌ها و تاریکی‌های بخشها و سطوح مختلف جامعه به دنبال احیای زیباییها و باز کردن باب بهتر زیستن جامعه ای که در آن زندگی می کنند، هستند.و از این طریق یاریگر مسئولینی هستند که اصول و قواعد زیستن در هزاره ی جدید و عصر موج سوم را پذیرفته اند و البته روی سخن ما هرگز با کسانی که بر میز خدمت تکیه زده‌اند و اما عاری از دانش لازم هستند،نیست.اینان کسانی هستند که سعی در شکستن قلم دارند و یا با آمارسازیهای بیهوده به دنبال پرده کشی بر عملکرد ناشایست خود هستند و هرگز نمی توانند درک درستی از خبر و خبرنگار را در عصر جدید را داشته باشند.

خبرنگار را باید منجی حاکمیتها دانست چرا که خلأ های موجود را با هشدار باشهای خویش، بر ملا می کند و قطعا حکمران خوب آن است که با آزادی دادن به قلم و بیان خبرنگار ، بر مقبولیت خود بیافزاید و البته که زمینه ساز ایجاد و ارتقاء این سطح از مقبولیت، عمل کردن به تولید محتوایی است که خبرنگاران فراهم کرده اند.و اگر در این مهم نکوشند، بارهای منفی شکل گرفته بر روی هم تلنبار شده و زمام امور کشور، رو به سوی مدیریتی فشل رفته و زمینه ساز فلاکت اجتماعی میشوند.

بنابراین می توان اینگونه نتیجه گرفت که خبرنگار دارای رسالتی ارزشمند است و شاید اگر بگوییم ، رسالتش پیامبرگونه است اغراقی در کلام نشده باشد ‌و بر این اساس معتقدم ، با توجه به حجم عظیم داده های تخریب گرایانه که مهار آن با چالشهای فراوانی مواجه شده و عموما به دنبال زوال و انحراف افکار عمومی هستند، آنچه امروزه نیاز واقعی جامعه است، تولید محتوای شایسته و مطلوب از سوی منابع خبری معتبر است که سازماندهی و ساماندهی آن از سوی مراجع ذیربط امری ضروری است.

ضمن آنکه فراموش نشود که خبرنگاران نیز به عنوان یک قشر از طبقه متوسط جامعه که فرهنگیان هستند، تلقی میشوند و متاسفانه علیرغم چالشی بودن شغلشان هرگز نتوانسته اند از سوی مسئولین امر مورد حمایت مناسب، قرار بگیرند و گاها شاهد دلسردی آنان هستیم و این طلایه داران واقعی عرصه خدمت، مورد بی مهری نهادهای مرتبط قرار گرفته اند و گویا جدای از این جامعه مملو از تورم و گرانی زندگی می کنند!!!

انتظار می رود که سامانه مدیریت این قشر فعال اجتماعی که بر اهمیت وجودشان در بطن این یادداشت به آن اشاره شد، به منظور رفع مصائب و سختی های وارده برآنان از طرق مختلف به ویژه مدون کردن قوانین رفاهی در مجلس ، تلاشی مضاعف را به انجام رسانند.از طرفی خبرنگاران نقش بی بدیل رابط بین جامعه و دولتها را بر عهده دارند که منعکس کننده اخبار و اطلاعات بین هر دوی آنان هستند و به واقع اگر این حلقه گسسته شود ،نمیتوان امیدی برای حیات اجتماعی با ارزش خوب زیستن و حاکمیتی مطلوب را متصور شد.

به امید آن روز که قلم اصحاب رسانه ،عقل را بر جهل سوار کنند و تاریکی‌های زمانه را بزدایند ، به کار مقدسمان ادامه خواهیم داد.

فاطمه سعادت مدیر مسئول نشریه همای سعادت

انتهای پیام/