شمشیر دو لبه ی کرونا

در حالی با گسترش شیوع بیماری کرونا در ایران ، دولت در فکر اقدام به آزاد کردن بخشی از مشاغل می باشد که آمار می گوید اگر بخواهیم فعالیت های اقتصادی را آزاد کنیم ممکن است در مدیریت کرونا با یک سناریوی فاجعه بار رو به رو شویم.

همای سعادت آنلاین-یادداشت-طبق آمار رسمی وزارت بهداشت، در تاریخ ۱۵ فروردین، ۲۷۱۵بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی شده، تاریخ ۱۴ فروردین ۲۸۷۵ ,تاریخ ۱۳ فروردین ۲۹۸۷ تاریخ ۱۱ فروردین ۳۱۱۱ تاریخ ۱۰ فروردین ۳۱۸۶ تاریخ ۷ فروردین۲۳۸۹ تاریخ ۶ فروردین ۲۲۰۶ تاریخ ۵ فروردین ۱۷۶۲ تاریخ ۴ فروردین ۱۲۳۷ و در روزهای آغازین سال ۱۳۹۹ ،؛ ۱۱۹۲بیمار جدید مبتلا به کرونا شناسایی شد.این آمار نشان می دهد که نقطه ی اوج کرونا در ایران از تاریخ دهم فروردین ۱۳۹۹ به بعد می باشدکه با وجود طرح فاصله گذاری اجتماعی آمار مبتلایان کرونا در کشور از تاریخ ده فروردین به بعد رو به افزایش است، حال با این اوصاف و به استناد آمار ارائه شده از طرف دولت ، با چه استدلالی دولت می تواند بخشی از مشاغل را آزاد کند؟ در مجموع تا تاریخ ۸ فروردین ۳۲۳۳۲ نفر به کرونا مبتلا شده بودند و از تاریخ ۸ فروردین تا ۱۵ فروردین این تعداد به ۵۳ هزار نفر افزایش پیدا کرده است آمار می گوید وضعیت کشور قرمز است ، کرونا تا تاریخ اول فروردین ۱۳۹۹ نزدیک به ۱۳۰۰ نفر از هموطنان عزیز را از بین ما برد و از تاریخ اول فروردین تا ۱۵ فروردین این آمار به ۳۲۹۴ نفر کشته افزایش پیدا کرده است.

ویروس کویید۱۹ کرونا در جهان و ایران شمشیر دو لبه ای است که از هر طرف تلفات در پی دارد، عواقب اقتصادی بحران کرونا در ایران؛ ضرر میلیاردی کسب و کارها و اخراج کارگران بی گناه را در پی دارد، میراث فرهنگی و گردشگری دست کم سه هزار میلیارد تومان خسارت وارده و اخراج نیروهای وابسته به صنعت و صنایع گردشگری ؛ حمل و نقل در کشور نیز یک شمشیر دو لبه است.بیکاری رانندگان از یک طرف و کاهش ۹۰ درصدی فروش سوخت از طرف دیگر، که این دومی تبعات جبران ناپذیری بر پیکره ی بودجه ۱۳۹۹ کشور وارد می کند.فضای عمومی بازار تولید که تاحدودی وابسته به چند روز آخر سال و شب عید می باشد به علت بحران ویروس کرونا آسیب های زیادی دیده و بدون شک برای ترمیم نیازمند اقدامات حمایتی است.از سوی دیگر دولت در تخصیص سرمایه برای بخش بهداشت و پزشکی مجبور است دست در جیب سایر بخش ها ببرد.در بخش فرهنگ و هنر با تعطیلی مراکز عمومی ، ضرر میلیاردی متوجه صاحبان تولید و اجرا در این صنعت می باشد.تعطیل شدن مشاغل کارگری، مجموعه های بازار و اقتصاد، کارخانجات، حمل و نقل م، مشاغل خدماتی، عوارض اقتصادی و اجتماعی در پی دارد که پس از پایان ماجرای کرونا سیاستگذار و دولت باید پاسخگوی آنها باشد.منافع قرنطینه ی کرونا از یک سو مراقبت از جان ملت است و از سوی دیگر پذیرش تبعاتی می باشد که به نقل از مولایمان علی ( ع) فقر برادر مرگ است.

یورش ویروس کرونا به طبقات فرودست جامعه است، کرونا از ابتدا تا آخر جان فقیر تا غنی را با هم مبتلا می کند اما بعد از شکست کرونا بخش کارگران، بخش خدمات و بخش حمل و نقل آسیب وحشتناکی از اجرای طرح فاصله ی اجتماعی خواهند دید، در این وانفسای کرونایی که جان شهروندان در گروی قرنطینه نفس ها می باشد آیا امروز که کارگران و مشاغل خدماتی، مسافرکش ها، دستفروشان، کسبه خرده پا، برای اهمیت و امنیت جان هم وطنان خود طرح فاصله ی اجتماعی را پذیرفته اند فردا روز کارمندان و مابقی اقشار بالا دست جامعه چه کمکی به فاصله ی طبقاتی قشر فرودست جامعه می کنند ، کرونا در آمدن دموکراتیک عمل کرد در رفتن کاملا طبقاتی عمل خواهد کرد. و ایران کشوری است که در قراردادهای اجتماعی موقتی و زودگذر عمل می کند.

مهدی میرزاوند

انتهای پیام/