عاشورای کودکانه لرستان؛دلهایی کوچک و دستانی پُر از ارادت به ابا عبدالله
روزهایی که اولین اشک را در آغوش مادر ریختم، نام تو در قلب کوچکم جوانه زد؛ هنوز زبان به سخن نگشوده بودم که دلبسته تو شدم و با هر تپش کودکانه، عشق تو را زمزمه کردم.
به گزارش همای سعادت،همان روزهایی که اولین اشک را در آغوش مادر ریختم، نام تو در قلب کوچکم جوانه زد؛ هنوز زبان به سخن نگشوده بودم که دلبسته تو شدم و با هر تپش کودکانه، عشق تو را زمزمه کردم.
کودکان سرزمینم، در دامن مادرانشان، اولین تجربههای سوگ و وفاداری را همراه با نام تو میآموزند و با اشک و دلدادگی، راه عاشقی با حسین را از همان آغاز کودکی آغاز میکنند.
در گوشهوکنار لرستان، وقتی طبلی کوچک در دست کودکی میلرزد و دانههای اشک بر گونههای معصومش میغلتد، عاشورا رنگ دیگری پیدا میکند؛ آنجا که شور حسینی با عطر کودکی گره میخورد و نسل به نسل، عشق به اباعبدالله از پشت قاب چشمهای بیریا میجوشد.
کودکان لرستان، در دامن گرم مادرانشان و با یاد کوچکترین سرباز دشت کربلا، شریک غم پدر کودک دلاور عاشورا میشوند.
این کودکان، نخستین اشکهای اندوه را با یاد و عشق حضرت حسین (ع) در آغوش مادر فرو میریزند و با دلهای پاک و کوچک خود، قدم در میدان وفاداری میگذارند.
قلب کوچکشان سرشار از عشق حسین است و همان ابتدای زندگی، نخستین گامهای خود را بهسوی وفاداری و ایثار برمیدارند.
در مهر و آغوش مادر، کودکیشان با نغمه وفاداری و زمزمههای عشق به حسین (ع) عجین میشود و مادران لرستان کودکان خود را از همان نخستین سالهای زندگی به مکتبخانه حسین میبرند تا درس بزرگ وفاداری را از مکتب حسینی بیاموزند.
عکس و گزارش: کبری دریکوند
/انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰