مدیریت کوتوله

یادداشت-همای سعادت آنلاین- نظر به مشکلات برخی از سازمانها در ضعف مدیریتی و مشاهده حقایقی که متاسفانه طی این سالها همه ی ما پیوسته شاهد و مبتلا به آن بوده و به سختی سوخته و ساخته ایم را شاید بتوان در پاسخ به مجموعه ای از این پرسش ها جستجو کرد که چرا مدیریت های عاشق تملق، از نقدعملکرد خود می ترسند؟ چرا باید همیشه از سوء مدیریت نالید؟ چرا کسب تجربه مدیران بایستی به هدر رفت منابع بیانجامد؟ چه زمانی دوره ی سعی و خطا در سازمانها به اتمام می رسد ؟ چرا باید در طول تاریخ همواره دچار مشکل مدیریت باشیم ؟ و …

بعبارتی شاید استفاده نکردن بهینه از همه ی امکانات خدادادی وهمراه نشدن با حرکت های اجتماعی و مدیریت جهانی، از علل عقب افتادگی بسیاری از جوامع جهان سوم باشد، هر چند مقایسه مدیریت ها کار عبثی است، اما همیشه و در طول تاریخ ،تفاوت بین سردار سازندگی و عامل بازندگی یک حرف نیست ،گاهی فقط تفاوت یک کلمه می باشد و آن”مدیریت” است. به قول دکتر فرهنگی چهره علمی و رییس گروه مدیریت دانشگاه تهران” درکارهای بزرگ مردمان خرد نگماریم خصوصا در زمانی که مدیریت جزء لاینفک توسعه ملت هاست.همه ی ما می دانیم در شرایط موجود جامعه، مدیریت هایی که زاییده ی” مدیریت های فامیلی” هستند و بجای طی کردن پله های معقول ترقی، با رشد آسانسوری مواجه بوده اند، قطعاً نمی توانند خدمتگزاری واقعی باشند. مدیریت هایی ” خام و ناپخته” که قوره نشده مویز شده اند، مدیریتی”یکسویه نگر” که فقط خود را باور دارند و سایرین را به هیچ می پندارند.از طرف دیگر “مدیران ضعیف” هم در پشت درب های بسته قایم شده و در توهم توطئه ، دائم نگرانند. تمام این مسائل ما را به سمت موضوعی تحت عنوان وجود ” مدیریت کوتوله “سوق می دهد. مدیریتی که توانایی انجام امورات مربوط به خود و حوزه تحت امر را ندارد و در برخورد با کارکنان خود، فقط از زبان زور استفاده می کنند و با تهدید کارکنان، سعی بر پیشبرد اهداف خود را دارند.در واقع این گونه مدیران بعلت اینکه هیچگونه بهره ایی از علم مدیریت نبرده اند، برای مخفی نگه داشتن عدم توانایی شان، از کارشناسان و کارکنان خبره استفاده نمی کنند و در مواجهه با مشکلات سعی می کنند با جابجایی کارکنان در حوزه های مختلف، مدیریت ضعیف خود را بپوشانند و در صورت روبرو شدن با اعتراض کارکنان، با استفاده از حربه های اداری، صدای اعتراض آنان را خاموش کنند.
شاید بهتر باشد جهت تفهیم موضوع و شناخت بیشتر ویژگی های شخصیتی مدیران کوتوله ذیلاً برخی از ویژگی های آنها را عنوان می کنیم؛

*مدیر اجازه رشد و ارتقا به زیر مجموعه و پرسنل سازمان را نمی دهد.
*در این سبک از مدیریت مدیر مربوطه فقط به آدمهای ناتوانتر از خودش پست و موقعیت می دهد.
*صورت معمول می تواند هر کس در مجموعه سازمانیش را به منزله تهدید ببیند.
*فاقد دانش و توانائی و کفایت لازم برای مدیریت می باشد.
*فقط به فکر منافع شخصیش است و منابع سازمان اولویتی برایش ندارد.
* در موقعیت تهدید از قربانی کردن نزدیکترین افراد در مجموعه اش نیز ابائی ندارد.
* پرسنل چنین فردی بعلت ترس از او تبعیت می کنند.
*اگر کسی در مجموعه اش مطرح شود در جهت تحقیر و نابودی اش از هیچ اقدامی فروگذاری نمی کند.
*اگربه کسی در مجموعه بخواهد ارتقا مقام دهد، فقط میزان نزدیکی به او، وفاداری به او و حتما و الزاما سطح دانش کمتر از او شرایط احراز برای ارتقا را فراهم می سازد.
*تنها تصویری که از دنیا دارد یک تصویر زشت و یک دنیای خرابه است که باید بکشد تا زنده بماند.

با مشاهده شرایط کنونی شاید دغدغه بیشتر مردم وجود اینگونه مدیریت های کوتوله ای باشد که با شیوه مدیریتی ناپخته و ضعیف خود و بصورت جابجا شدن در طرح جایگزینی مدیریت سازمانهای مختلف، صرفاً به دنبال برنامه های کوتاه مدت و طرح های نیمه تمامی باشند که به هیچ وجه در صدد رفع مسائل و مشکلات مردم نیستند.

سخن گهربار مولا علی(ع) به مالک اشتر: گزیده ترین یاران وهمکاران تو ، همان کسانی هستند که با تو سخن تلخ حق را بی پرده تر می گویند، همکارانت را بیاموز که تو را مجیز نگویند.

ابوذر بهاروند – کارشناس ارشد مدیریت بازاریابی

انتهای پیام_