نقش رسانه ها در تحقق شعار سال

یادداشت- اختصاصی همای سعادت-قدرت و نقش رسانه در تولید و اشتغال زایی یک قدرت ارزشی و نقشی تعیین کننده و‌ اثرگذار است؛دگر اندیشان بر این مهم که نباید قدرت و نقش رسانه ها ؛چه مکتوب و چه مجازی در اشتغالزایی و به طور ویژه در کمک به تولید و‌ بهره وری فراموش شود تآکید دارند.

تجربه این چند دهه اثبات کننده این نکته می باشد که تمام صحنه ها و عرصه های مختلف اجتماعی؛اقتصادی و دیگر مولفه ها برای کمک به تولید و اشتغال زایی تمامآ متزلزل و فاقد کارآیی بوده است اما در هر نقطه و مکانی که مرتبط با تولید و به تبع اشتغالزایی بوده است رفتار رسانه ای و قدرت آن یک ایدئولوژی باورمند و هدفمند برای روشن نمودن راه و‌ ادامه مسیر ارائه داده است.

بحث مهم در مدیریت رسانه و رسانه های برای جهش تولید و کمک به ایجاد شغل یک مقوله تخصصی است که لاجرم برای کسب موفقیت و رسیدن به اهداف مورد نظر باید با تدبیر و هنر توسط فعالان رسانه ای به تمام بدنه اجتماعی و افراد هم سرایت کند؛همراهی اجتماع و عموم باعث افزایش قدرت رسانه ها و کاهش ترس و استرس در بین اهالی رسانه و مطالبه گران رسانه ای خواهد شد.

نمونه بارزی که از تفاوت های کلان و چشمگیر اثرات مفید دخالت و مشارکت رسانه در کارآفرینی و کمک به تولید و اشتغال زایی است؛تبدیل؛ محرک و کمک به تبدیل شعارهای مسئولین به عملیات های اجرایی در میدان عمل و رسیدن به همان توسعه گرایی می باشد و هر جایی که توسعه مند و توسعه یافته باشد میزان اشتغالزایی بالایی را در خود جای داده و خواهد داد.

مطمعنآ یک سوال که همواره برای خانواده ها و افراد فاقد شغل مطرح می شود این است که در کشوری مثل ایران که از تمام پتانسیل ها و انواع انرژی طبیعی و خدادادی برخوردار است چرا باید آمار بیکاری بالا باشد؟

زمانی که رسانه ها بعنوان چشم بینای جامعه و مردم و بازوان توانمند مسئولین نتواند به درستی ایفای نقش کنند؛بهانه های موجه و غیر موجه در کنار عدم توجه به نقاط قوت و عدم تهیه زیرساخت های مناسب و لازم نتیجه ای جز آمار بیکاری بالا نخواهد داشت؛یا به زبانی ساده و قابل فهم تر؛سکوت رسانه ها باعث سوءمدیریت خواهد شد.

تجربه و تحلیل اوضاع اقتصادی و میزان افراد بیکار در جوامع و کشورهای مترقی دیگر گواه این ادعاست که تحول و پیشرفت چه در سطح فرد و چه اجتماع بیش از آنکه از فرهنگ و نظام های حاکمیتی تاثیر گذار و شنوایی داشته باشد بیشتر به قدرت رسانه ها بستگی و ارتباط مستقیم دارد؛در هر کشوری که رسانه ها قدرت و نقش مثبت خود را در فریاد زدن مشکلات و مسائل و نقاط قوت انجام داده اند مسیر پیشرفت زودتر به سرانجام رسیده است.

بحث درآمد رسانه ها از کارآفرینی و تولید جدا نیست بدین معنا که تحول و نوگرایی در رسانه ها و تزریق آن به بازارهای کار باعث درآمد زایی و افزون شدن قدرت اقتصادی رسانه خواهد شد‌.

قابل انکار نیست که ایفای نقش هر طیف و گروهی در جامعه مستلزم به دست آوردن برخی مواضع و موقعیت هایی است که تحت منطق و استدلال همان طیف کسب درآمد و اشتغالزایی بنماید.
خب رسانه هم از این مولفه مستثنی نبوده و نیست؛رشته های مرئی و نامرئی که رسانه ها را وارد میدان های چالش و تغییر در نگرش ها و حرکات برای تولید و کارآفرینی می کند چیزیست بنام کسب درآمد و یا به تعبیری دیگر درآمد زایی است.

اما موضوع اصلی در رسانه و نقش آفرینی آن در جامعه نباید فقط درآمد زایی خاص و یا فردی برای خود باشد اگر اینچنین وضعیتی بر جو رسانه ای حاکم و استوار گردد باید انحطاط و زوال پروسه هایی که در پاراگراف های بالا بیان شد را پیش بینی کرد.

رسانه ها تحت هیچ شرایطی نباید بر حفظ وضع موجود جامعه از منظر اشتغالزایی و تولیدی قفل و ساکت بمانند؛بقا جامعه امروز ما در گرو به پیش راندن است؛رسانه ها باید با هوشمندی انتخاب و اختیار را از دست افرادی که به تولید و اشتغال زایی ایمان درونی و عملی ندارند بگیرند و با عبور از باورهای فردی و چالشها اجازه به قهقرا رفتن بیش از این را ندهند.
رسانه ها باید خواسته های جامعه و مردم را که در راستای ریشه کن کردن بیکاری می باشد به دولتمردان تحمیل کنند و یا به عبارتی شجاعت و انعطاف لازم برای تغییر در وضع بیکاری و تولیدی کارخانجاتی را که به بن بست رسیده و کشیده شده اند را داشته باشند.

کارآفرینی؛اشتغالزایی و درآمد رسانه ها با نوسازی و بازسازی افکارها و برنامه ریزی های دقیق برای فراهم نمودن شرایط و زیرساخت های لازم برای جهش تولید حاصل خواهد شد.راه نقد و ارزیابی رسانه ها از دولتمردان برای ترمیم فرآیندهای ناقص در امر کارآفرینی و اشتغال زایی باز باز است؛رسانه ها می توانند برای رسیدن به اهداف و آرمان های شغلی جوانان حتی تخریب مثبت که مثمر ثمر واقع شود را در دستور کار خود قرار دهند.

کارآفرینی و درآمد رسانه ها زمانی امکان پذیر است که خود ارزیابی و خود انتقادی و مسیر نقد در سیستم های مدیریتی که برنامه ریزی درست و اصولی در حوزه اشتغال زایی ندارند را با تبحر و قدرت تحلیلی خود بگشایند. در چشم انداز های اقتصادی که غایت نهایی آنها تولید و کارآفرینی و اشتغال زایی می باشد سهم و تأثر رسانه ها در فرایند تحلیل و بررسی تولید ناخالص و خالص با بهره گیری از نویسندگان حوزه های مرتبط و نتیجه گیری از آنها برای برنامه ریزی های داخلی بسیار حائز اهمیت است.

هیچ کس و یا هیچ مسئولی نمی تواند با ساده پنداری و ساده انگاری نقش رسانه ها را در فرایند تولید و کارآفرینی نادیده بگیرد؛چرخه ی تولید و کارآفرینی ختم به توسعه می شود و توسعه هم یک علم و میدان چند منظوره است که افراد؛سازمان ها و یا طیف های مختلفی همچون رسانه ها باید در این فرایند ایفای نقش کنند.برای حاصل شدن چرخه و ساختار تولید و کارآفرینی و اخذ درآمد باید کارکردهای سنتی در شیوه و سبک رسانه ها خارج گردد چرا که چرخه شناساندن پتانسیل ها و موقعیت های مهم برای اشتغالزایی و تولید پایدار و عبور از چالش های فهمیدن آنها نیاز به علم و دانش و برنامه ریزی های دقیق و دانشگاهی امروز دارد.

رسانه های امروزی همان عرصه هایی هستند که می توان با همراهی و همکاری نهادهای علمی و دیگر رسانه های آزاد که دغدغه تولید و کارآفرینی را دارند و به دنبال درآمدزایی مرتبط با فعالیت خود هستند را مادام معطوف به گوشزد کردن مشکلات این حوزه ها و بررسی علمی و ارائه اطلاعات علمی و تخصصی به متولیان امر برای اشتغال زایی نمود تا راه و‌ نفس تمامیت گرایی و خود محوری از مسئولان گرفته شود چرا که کارآفرینی و اشتغال زایی که بتواند با درآمدزایی پایدار همراه باشد نمی تواند با تمامیت گرایی و فاصله گرفتن از رسانه ها شکل بگیرد.

دغدغه مندان و فعالان حوزه تولید نباید از این مهم غافل باشند که چاره اندیشی و کشف حقیقت برای رهایی از بیکاری و بالا بردن سطح تولید و اشتغال زایی بدون دخالت و مشارکت رسانه ها در میادین عمل عملی نخواهد بود هر چند اگر اثر کوتاه مدت هم داشته باشند اما در دراز مدت شکست خواهند برد.رسانه ها فرصت و جرآت جبران و پذیرش خطاها را در حوزه‌های کارآفرینی و تولید که تا به حال در اولویت نبودند را می دهد.راه حل مشکلات در درون نوشتارهای رسانه ای نهفته است.

نفس کار و عمل رسانه ها و مطبوعات با ایده های جدید و فوق العاده همراه بوده؛به گونه ای که تصورات محال ذهنی را به سمت دنیای عملگرایی سوق داده و هدایت می کند تا مانع زدایی ها و بهانه تراشی ها از بین برود.

«نتیجه گیری»؛جهش تولید بدون مشارکت مردم و همراهی رسانه ها سخت است.

انتهای پیام/