نکاتی در خصوص روغن‌های نباتی که باید بدانید

یادداشت- روغن گیاهی نوعی روغن پخت و پز است که از گیاهان مختلفی مانند آفتابگردان، سویا،کانولا، زیتون و… استخراج می‌شود.

ترکیب روغن‌ها: روغن‌های گیاهی عمدتاً از گلیسرول و اسیدهای چرب تشکیل شده و بیشتر شامل چربی‌های چندغیراشباع و تک‌غیراشباع هستند.

ملاحظات سلامتی:

روغن‌های گیاهی در هنگام حرارت‌دادن به راحتی اکسید می‌شوند و رادیکال‌های آزاد تولید می‌کنند که می‌توانند باعث التهاب و آسیب به سلول‌ها شوند.

چربی‌های ترانس: روغن‌های هیدروژنه می‌توانند حاوی چربی‌های ترانس باشند که با افزایش خطر بیماری‌های قلبی، دیابت، چاقی و برخی سرطان‌ها مرتبط هستند.

ملاحظات محیطی و عملی:

روغن گیاهی استفاده‌شده می‌تواند باعث انسداد سینک‌ها شود؛ باید آن را خنک کرده و در یک ظرف محکم و دربسته دور ریخته یا بازیافت کرد.
به‌طور کلی، روغن‌های گیاهی به مدت ۶ ماه تا یک سال بسته به شرایط نگهداری تازه می‌مانند.

گزینه‌های سالم‌تر:

روغن زیتون فوق بکر: غنی از چربی‌های تک‌غیراشباع و مفید برای سلامت قلب.

روغن کانولا: غنی از امگا ۳ و اسید های چرب غیر اشباع مفید برای بدن.
روغن نارگیل: حاوی تری‌گلیسیریدهای زنجیره متوسط (MCT) که ممکن است متابولیسم را افزایش دهد.

روغن آووکادو: دارای نقطه دود بالا و غنی از چربی‌های تک‌غیراشباع و آنتی‌اکسیدان‌ها.

روغن گیاهی، که یک نوع روغن پخت و پز رایج است، معمولاً به‌طور فراوری‌شده و با کیفیت پایین به فروش می‌رسد و برای سلامتی مشکلاتی ایجاد کند، در حالی که برخی روغن‌های گیاهی ممکن است مزایای بالقوه‌ای داشته باشند، ترکیب کلی روغن‌های گیاهی تجاری معمولاً به نفع اسیدهای چرب امگا-۶ است. گزینه‌های سالم‌تر مانند روغن زیتون، روغن کانولا و روغن مخلوط  برای یک رژیم غذایی متعادل توصیه می‌شوند.

هنگام انتخاب روغن‌های پخت و پز، آگاهی از نوع چربی‌های مصرفی و انتخاب روغن‌هایی که به سلامتی کمک می‌کنند، اهمیت دارد. انتخاب روغن‌های کمتر فرآوری‌شده و حفظ تعادل در مصرف اسیدهای چرب امگا-۶ و امگا-۳ می‌تواند به حمایت از سلامت کلی کمک کند.

دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت

انتهای پیام/