«کشکان» خروشان از حرکت ایستاد؛ضرورت احداث سد در بالادست رودخانه

رودخانه «کشکان» مهم‌ترین ظرفیت برای توسعه شهرستان چگنی است.اما متأسفانه به دلیل بی‌برنامگی و عدم دوراندیشی متولیان امر،خسارات جبران ناپذیری به مردم به ویژه کشاورزان و باغداران وارد کرده است.

یادداشت-مجتبی پسند-کشکان رودی که صدای جاری شدن آب آن آرامش‌ بخش بود اما حالا با خشک شدن، تراژدی تلخی در پلدختر و معمولان رقم خورده و کام کشاورزان و مردم این شهرستان ها را تلخ کرده و علاوه بر فاجعه زیست‌محیطی، معیشت کشاورزان را هم تحت تأثیر قرار داده است.

کشکانی که در نوروز ۹۸ طغیان کرد و موجب تخریب زیرساخت، ابنیه، راه‌های دسترسی، باغات و زمین‌های کشاورزی شد و آنچه پیش رویش بود را از بیخ کند و با خود برد و خسارت بارترین سیل ۱۰۰ سال اخیر را رقم زد و در حالی که هنوز مطالبات مردم از خسارات بی‌شمار سیل ( وسائط نقلیه در پارکینگ بلاتکلیفی ، زمین‌های کشاورزی و باغات و… ) جبران نشده اما اکنون به سبب خشکسالی و بی‌آبی، نفس‌های آخر خود را می‌زند.

چند سال گذشته لرستان با کاهش نزولات آسمانی و خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کند اما امسال این خشکسالی و تنش آبی نمود بیشتری پیدا کرده تا جایی که کشکان  در حال خشک شدن می‌باشد و سنگ‌های بستر رودخانه قابل دیدن می‌باشند.

این رودخانه در سنوات گذشته یکی از پر آب‌ ترین رودخانه‌های استان بود اما اکنون به خاطر بارندگی‌های کم، برداشت بی‌رویه، عدم رعایت الگوی کشت،کشت بی‌رویه محصولات آبدوست همانند برنج در بالادست،سوء مدیریت و عدم کنترل و نظارت جدی بر کشت محصولات آبدوست در بالادست و … خشک شده تا علاوه بر وقوع یک فاجعه زیست محیطی و مرگ هزاران آبزی، اقتصاد و معیشت جمعیت زیادی از مردم که وابسته به رودخانه کشکان است به خطر بیافتد.

بر اساس آزمایش سرزمینی، پلدختر و معمولان دارای استعداد در زمینه کشاورزی می‌باشند و  رودخانه «کشکان» مهم‌ترین ظرفیت برای توسعه این شهرستان هاست اما متأسفانه به دلیل بی‌برنامگی و عدم دوراندیشی متولیان امر یک بار با سیل و بار دیگر با خشک شدن، خسارات جبران ناپذیری به مردم به ویژه کشاورزان و باغداران وارد کرده است.

می‌طلبد مسئولان برای کم شدن خسارات این رودخانه، برنامه‌های بلندمدت اجرا و با احداث سد‌هایی در بالادست این رودخانه را مدیریت کنند تا در زمستان شاهد سیلابی شدن و در تابستان شاهد خشک شدن و تبدیل آن به فاجعه زیست محیطی نباشیم.

انتهای پیام/