کیفیت مرغ

یادداشت- یکی از اقدامات اساسی که مدتی است انجام شده درجه‌بندی مرغ‌های بسته‌بندی موجود در بازار است.روی هر کیسه مرغ، درجه کشتارگاه و مرغ ذکر می‌شود و معمولا ۲۰ درصد قسمت پایین پلاستیک‌های مرغ با رنگ‌های خاص نشانگر درجه مرغ هستند. ممکن است بخش رنگی در قسمت میانی بسته‌بندی باشد.

پلاستیک رنگ سبز به معنای مرغ A+ رنگ آبی مربوط به مرغ درجه A و نارنجی نشانگر مرغ درجه B است، مرغ A و A+ درجه یک و B درجه دو است.

اگر مرغی که به کشتارگاه وارد می‌شود به طریق دستی کشتار شود، قسمتی از احشا داخلی مرغ مانند شش‌ها، نای و مری در لاشه باقی می‌ماند و به شرط داشتن وزن مناسب (حداکثر ۲۲۰۰ گرم) در دسته B طبقه‌بندی می‌شود. به دلیل وجود قسمتی از احشا در این مرغ‌ها، فسادپذیری بیشتر و ماندگاری کمتر می‌شود.

مرغ‌هایی که به شیوه اتوماتیک کشتار می‌شوند و امعا و احشا آنها کاملا تخلیه شده و با چیلر هوایی سرد شوند A+ و اگر با چیلر آبی خنک شوند درجه آنها A خواهد بود. تست غربالگری آنتی بیوتیک برای گوشت مرغ‌های‌‌‌ A و A+ انجام می‌شود.

کیفیت مرغ هم در این درجه بندی مهم است، زیرا مرغ A+ حداکثر وزنی که می‌تواند داشته باشد ۱۳۰۰ تا ۲۰۰۰ گرم است و این مرغ‌ها به دلیل وزن کمتر، چربی ذخیره‌ی کمتر و کیفیت بیشتری دارند؛ در صورتی که برای مرغ‌های A و B این وزن تا ۲۲۰۰ گرم بالا می‌رود.

دکتر الهه عسکری عضو هیات علمی و متخصص بهداشت موادغذایی

انتهای پیام/