۲۰ سال انتظار وعده‌های توخالی و ابهام در سرنوشت یک پروژه حیاتی

به گزارش همای سعادت،بیش از دو دهه از آغاز پروژه بیمارستان ۶۱۵ تختخوابی نیایش خرم‌آباد می‌گذرد؛ پروژه‌ای که قرار بود مرهمی بر زخم کمبود امکانات درمانی لرستان باشد و سرانه تخت بیمارستانی استان را به استاندارد ملی برساند، اما امروز به نمادی از وعده‌های بی‌سرانجام و سوءمدیریت منابع تبدیل شده است. در حالی که مسئولان هر از گاهی از پیشرفت فیزیکی و تاریخ‌های جدید بهره‌برداری سخن می‌گویند، اعداد و ارقام حقایق تلخ‌تری را فریاد می‌زنند.

وعده‌ها در مقابل واقعیت: پروژه‌ای که از ریل خارج شد

آغاز عملیات اجرایی این ابرپروژه درمانی به سال ۱۳۹۰ بازمی‌گردد. یعنی ۱۴ سال پیش. با این حال، تا سال ۱۴۰۰ ( دولت دهم و یازدهم و دوازدهم )، تنها ۲۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشت. این آمار فاجعه‌بار، نشان‌دهنده رکود و بی‌توجهی عمیق به نیازهای درمانی مردم استان است. اگرچه در سه سال اخیر (تا خرداد ۱۴۰۴ دولت سیزدهم ) پیشرفت به ۶۵ درصد رسیده، اما این سرعت لاک‌پشتی در ۱۴ سال، گواه روشن ضعف‌های مدیریتی و عدم پیگیری جدی است.

تضاد در آمار: بازی با اعداد یا سردرگمی؟

مسئولان در ماه‌های اخیر در مورد درصد پیشرفت و تاریخ اتمام، آمارهای متناقضی ارائه کرده‌اند: درصد پیشرفت: از ۶۰ تا ۶۵ درصد در نوسان بوده است. این نوسان جزئی، هرچند طبیعی به نظر می‌رسد، اما در پروژه‌ای با این حجم تأخیر، شفافیت و ارائه آمار دقیق و یکپارچه، کمترین انتظار مردم است.

زمان بهره‌برداری: اینجا فاجعه‌آمیزترین بخش تضادهاست. از “پایان ۱۴۰۴” تا “بهار ۱۴۰۶” و “نیمه نخست ۱۴۰۶” وعده‌های متفاوتی داده شده است. این تضادها نه تنها باعث سردرگمی مردم می‌شود، بلکه اعتماد عمومی به وعده‌های مسئولان را به شدت کاهش می‌دهد. چگونه می‌توان به وعده‌ای دلخوش بود، وقتی تاریخ اتمام، هر از گاهی تغییر می‌کند؟

بودجه و تورم: حفره‌ای که عمیق‌تر می‌شود

عمق فاجعه زمانی آشکارتر می‌شود که به مسائل مالی می‌نگریم.

هزینه نجومی تاکنون: بیش از ۹ همت (۹۰۰۰ میلیارد تومان) برای ۶۵ درصد پیشرفت هزینه شده است. این یعنی هر درصد پیشرفت فیزیکی، به طور متوسط بیش از ۱۳۸ میلیارد تومان بلعیده است.

نیاز واقعی در مقابل وعده بودجه: با این حساب، برای تکمیل ۳۵ درصد باقی‌مانده (حتی با قیمت‌های امروز و بدون در نظر گرفتن تورم آینده)، حدود ۴.۸۵ همت (۴۸۵۰ میلیارد تومان) اعتبار نیاز است. اما آنچه به طور مکرر اعلام می‌شود، نیاز به “تنها ۲ همت” (۲۰۰۰ میلیارد تومان) برای اتمام پروژه است! این اختلاف بیش از ۲.۸ همت (۲۸۵۰ میلیارد تومان) چگونه توجیه می‌شود؟

آیا یک اشتباه محاسباتی است یا تلاشی برای کم‌اهمیت جلوه دادن حجم واقعی نیاز مالی؟

بودجه ناچیز سالانه: فاجعه‌بارتر اینکه، بالاترین بودجه اختصاص یافته برای این پروژه در سال جاری ۳۵۰ میلیارد تومان اعلام شده است. اگر فرض کنیم این روند ادامه یابد و حتی تورم وحشتناک کشور را نادیده بگیریم:

برای تکمیل پروژه در ۲ سال (همان وعده‌های گاه و بیگاه)، سالانه ۱۰۰۰ میلیارد تومان بودجه لازم است.اما بودجه تخصیص یافته تنها ۳۵۰ که میلیارد تومان است. این یعنی تنها ۳۵ درصد از بودجه مورد نیاز! با این روند تخصیص بودجه، تکمیل پروژه حدود ۵.۷ سال (بیش از ۵ سال و ۸ ماه) به طول خواهد انجامید، نه ۲ سال.رارگاه خاتم: پیمانکاری که معطل بودجه است

سرنوشت نامعلوم یک بیمارستان حیاتی

بیمارستان نیایش قرار بود نه تنها کمبودهای لرستان را جبران کند، بلکه به قطب درمانی غرب کشور تبدیل شود و از اعزام بیماران به استان‌های دیگر جلوگیری کند. اما با این روند، بعید به نظر می‌رسد این آرزو به این زودی‌ها محقق شود. مردم لرستان بیش از ۱۴ سال است که چشم‌انتظار اتمام این پروژه هستند. بازی با اعداد، وعده‌های متناقض و تخصیص قطره‌چکانی بودجه، نه تنها گره از کار نمی‌گشاید، بلکه زخمی عمیق‌تر بر پیکر بهداشت و درمان استان می‌زند.

انتظار می‌رود مسئولان به جای ارائه آمارهای مبهم و وعده‌های بی‌مبنا، یک بار برای همیشه با شفافیت کامل، برنامه زمان‌بندی دقیق و تأمین بودجه واقعی، این پروژه حیاتی را به سرانجام برسانند. در غیر این صورت، بیمارستان نیایش، نمادی دردناک از ناکارآمدی و عدم پاسخگویی خواهد ماند./لرستان خبر

انتهای پیام/