ترانه مشهور «دایه دایه» شوری وصف­‌ناپذیر در جامعه عشایری بوجود آورد/نقش موثر موسیقی حماسی در رشد فکری و فرهنگی جامعه

محمد گودرزی در گفت‌وگو با خبرنگاران اظهار کرد:یک نمونه مشهور موسیقی حماسی، “مارش شهریار” ساخته استاد “علی­‌اکبر دلبری” است که گرچه در سال­های پیش از انقلاب و در ارتش شاهنشاهی ساخته شده بود، اما پخش آن به هنگام اعلام خبر پیشرفت­‌های نظامی ایران در جبهه‌­های جنگ با نیروهای عراقی، به مهم‌ترین نماد پیروزی رزمندگان در دوران دفاع مقدس تبدیل شده بود.

وی افزود:نمونه دیگر و ملموس­تر آن برای ما لرستانی‌­ها، ترانه مشهور “دایه دایه” است که تنظیم جدید و اجرای آن توسط “محمد میرزاوندی”،در سالهای پایانی جنگ، شوری وصف­‌ناپذیر به ویژه، در جامعه عشایری به وجود آورده بود.

این تاریخ‌پژوه بیان کرد:نمونه دیگری که در آستانه میلاد پیامبر اسلام (ص) ذکر آن خالی از لطف نیست،نشید و سرود بسیار مشهور «طَلَع البَدر عَلینا مِن ثنیات الوِداع» است که گفته می­‌شود مردم شهر یثرب (مدینه) به هنگام هجرت پیامبر از مکه و ورود به این شهر، در استقبال از ایشان خواندند و حتی در روزگار ما تنظیم­‌های متعددی از آن توسط هنرمندانی مشهور از کشورهای مختلف اسلامی اجرا شده است.

این پژوهشگر لرستانی گفت:در درازای تاریخ،تأثیر شگفت موسیقی حماسی بر روح ملت ­ها و کارکرد اجتماعی این سبک از موسیقی،چنان قدرتمند بوده است که می‌­توان ساعت­ها در باره آن به گفتگو نشست!

گودرزی در پاسخ به این پرسش که با توجه به اضطراب­‌های موجود در جامعه امروزی،چه اندازه موسیقی حماسی با شرایط امروزی جامعه همخوانی دارد؟گفت پاسخ به این پرسش بسیار دشوار است زیرا از نگاه‌­های متفاوت،می­‌توان پاسخ­‌های بسیار متفاوت و گاه متضاد با یکدیگر به آن داد؛ به تصور بنده، بخش مهمی از اضطراب­‌های موجود در جامعه ما به شرایط خاص سیاسی،اقتصادی کنونی و به ویژه تحریم‌­های سنگین غربی‌­‌هاربط دارد و بخش مهم­تری از آن، به تحولاتِ شتابان و گسترده فکری فرهنگیِ اروپا و غرب؛امروز و بیش از هر زمان دیگری عموم مردم به ویژه، نوجوانان و جوانان در سراسر جهان، آماج هجوم سهمگین رسانه­‌هایی قرار دارند که ترویج دهنده شاخص­‌های فکری‌فرهنگی “پُست مدرنیزم” هستند؛ این یک واقعیت تلخ است که تحت تأثیر امواج طوفانی “پُست مدرنیزم” تقریباً همه آنچه که روزگاری به نوعی «ارزش» شناخته می­‌شده است، از ریشه و بُن مردود اعلام می­‌شود و “نیست­انگاری” در وحشتناک­ترین اَشکالِ خود، جای انواع ایدئولوژی­‌ها و مکتب­‌های ارزشی را می‌­گیرد، گویی «ارزش» در «بی ارزشی» است!

وی تصریح کرد:اتفاقاً در چنین شرایطی،موسیقی ملی به ویژه «موسیقی حماسی» با درون­مایه­‌های غنی و قدرتمندی که دارد می‌­تواند پاسخگوی بخشی از نیازهای روحی و روانی جامعه باشد و نوجوانان و جوانان ما را با فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی پیوند دهد.

این پژوهشگر در پاسخ به این سوال، چه کنیم نوجوانان و جوانان ما به جای گرایش به شمار زیادی از موسیقی بی محتوا،از موسیقی غنی کشورمان استفاده کنند؟بیان کرد:گرایش گروه‌­هایی از نوجوانان و جوانان به نوعی از موسیقی که به تعبیری محتوای غنی ندارد یا با موسیقی ملی و مقامی ما بیگانه است،علل سیاسی، اجتماعی،فرهنگی و حتی اقتصادی خاص خود را دارد و بررسی علمی آن نیازمند مطالعه دقیق موضوع توسط افراد کارشناس و صاحب­نظر است؛هرچند شواهد زیادی وجود دارد مبنی بر این که اتفاقاً شمار قابل توجهی از نوجوانان و جوانان در دو سه دهه اخیر به موسیقی ملی ایرانی علاقه نشان داده و گرایش یافته‌­اند.

وی ادامه داد:البته ممکن است در مقام مقایسه،علاقمندان به موسیقی اصیل و ملی، نسبت با کل قشر نوجوان و جوان در اقلیت قرار داشته باشد؛ بدیهی است که برای ایجاد انس و الفت نوجوانان و جوانان با موسیقی ملی،بیشترین وظیفه را نهادهای فرهنگی و آموزشی از جمله،آموزش و پرورش،وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به ویژه صدا و سیما برعهده دارند.

گودرزی تصریح کرد:به تصور بنده،نهادها و مقام­‌های مسئول در امور فرهنگی باید به این موضوع توجه خاص داشته باشند که ظرفیت­‌های موجود در موسیقی ملی به ویژه،موسیقی حماسی چنان غنی و پُربار است که می­‌تواند به عنوان یک عامل بسیار مهم در رشد فکری، فرهنگی و اخلاقی نوجوانان و جوانان این سرزمین به خدمت گرفته شود.دُرست از این نگاه است که برگزاری جشنواره بین‌المللی موسیقی ایثار(نوای مهر) را باید به فال نیک گرفت و امید داشت که فعالیت‌­هایی از این دست،هرچه بیشتر و با کیفیت­‌تر صورت عمل گیرد.

انتهای پیام/