طنز جهل و سوژه دایا

همای سعادت -یادداشت-علاوه بر سویه بی‌برنامگی و رخوت مدیران همه ما در شکل نگرفتن توسعه سهیم هستیم. در طوق فقری که بر گردن استانمان افتاده بر نسل‌کشی فرهنگی که به دست خود ما در حال انجام است، همه ما سهیم هستیم. بعضی بیشتر برخی کمتر، باورم این است که توسعه از معبر فرهنگ اتفاق می‌افتد.

این فرهنگ است که به تک تک ما می‌گوید تو می‌توانی! این فرهنگ است که گفتمان با حاکمیت و مدیران را تعریف می‌کند این فرهنگ است که مطالبه‌گری را جایگزین بی تفاوتی می‌کند این فرهنگ است که تعریف درستی از طنز بعنوان ابزار مطالبه‌گری ارائه می‌دهد. مشکل حیاتی لرستان نداشتن سپاه سازماندهی شده فرهنگ است. طنازان فرهنگ لرستان گاه با نداشتن علم به طنز از تیغه آن بر علیه دسته این چاقو استفاده می‌کنند.

طنز هزل نیست، لودگی نیست فقط سی خنه نیست!کدام آیه باید نازل شود تا بگوید مرا به خیر شما امید نیست، شر مرسانید! شمایی که در راستای ارتقای فرهنگ قدم بر نمی دارید، شمایی که از طنز بعنوان ابزار مطالبه گری استفاده نمی‌کنید با تمسخر فرهنگ دیرینه مادرانمان در تقابل با زندگی مدرن و شهری با لودگی و هزل، فرزندانمان را از زبان مادری‌شان و ما را از فرهنگ چند هزاره‌مان گریزان نکنید.

طی چند دهه اخیر، طنز لرستان حول محور کلیشه( دایا )آسیب‌هایی را برای فرهنگ و توسعه لرستان به همراه داشته که هیچ خدم و حشم اجنبی قادر به انجام آن نبوده است. طنز چاقوی کاشته شده در گلدانی ست که به جنگ ناملایمات و ناعدالتی‌ها می‌رود.

یادداشت؛دکتر شیرزاد بسطامی
انتهای پیام/