فرهنگ نقد و نقد فرهنگ نقد

یاداشت-همای سعادت آنلاین-در نقد سازنده هدف تخریب ودستیابی به منافع شخصی نیست بلکه توسعه علمی ونوعی هم افزایی درون گروهی محسوب می گردد که خروجی آن دانش افزایی وارائه راهکار است.درتقابل با فرهنگ نقد سازنده یا سفید با پدیده نقد سیاه وتخریب مواجهه هستیم که جهت آسیب شناسی آن به بررسی برخی از ویژگی های این پدیده مخرب می پردازیم:

نقد سیاه در پی منافع فردی ویا حزبی است؛
هدف نقد کننده صرفا دستیابی به منافع فردی ویا حزبی وطایفه ای ویا گروهی است لذا فاقد رویکرد علمی وتهی از بار معنایی است وصرفا تخریب محسوب می گردد.

نقد سیاه عموما سفارشی است؛
در این نقد با افرادی با قلم اجاره ای مواجهه هستیم که با قرض دادن قلم ویا تریبون اهداف دیگران را تامین می کنند لذا جهت تامین معاش ویا منافع خود ناچار به تاخت وتاز مخربانه به اردوگاه رقیب با سلاح قلم هستند ونتیجه آن شکسته شدن قداست قلم است.

نقد سیاه رویکردی متعصبانه دارد؛
دیدگاهی که در بند ومحدودیت قوم وطایفه وجنسیت باشد، دیدگاهی به شدت محدود وفاقد اعتبار علمی است .چرا که افق دید آن از جغرافیای زبان مادری ومحدودیتهای قومی وطایفه ای فراترنمی رود وقابلیت تعمیم به جامعه بزرگتررا ندارد وقید وبند های تبعیض جنسی حضور وظهور زنان را نمی پذیرد ونتیجه شوم چنین نقدی چند گانه گرایی است.

نقد سیاه فاقد جایگاه علمی است؛
قلم زدن بدون تخصص وعلم ودانش نشان از بی ریشگی قلم دارد چرا که ریشه قلم در کتاب است وزمانی که فرد نقد کننده فاقد پایگاه علمی باشد ومسلط به آخرین دستاوردهای علمی وتخصص در رشته مورد نظر نباشد نقدی بی اساس را قلم می زند.

نقد سیاه فاقد اثرگذاری است؛
اساسی ترین هدف نقد ،سازندگی وبهبود شرایط وایجاد گفتمان مثبت درون گروهی است نقدی متعصبانه که فاقد پایگاه علمی ودر جهت تامین منافع شخصی باشد خروجی آن نمی تواند تولید دانش ویا گفتمان باشد وحاصل آن اختلاف وپراکندگی است.

فراموش نکنیم محصول نقد سازنده انسجام وحرکت در مسیر توسعه است ونقد سیاه بدنبال تخریب وپراکندگی وموضع گیری است.جامعه مبتلا به نقد سیاه دچار ایستایی ورکود شدید است که از پراکندگی واختلاف رنج می برد و توان ایده پردازی ومسئله یابی رانداردوتمام انرژی افراد صرف تقابل وتضادهای درون گروهی می گردد وفرصتی برای اصلاح وبهبود نمی یابد.

مریم کرمی

انتهای پیام /