یکم ذی القعده؛سالروز ولادت حضرت معصومه (س) و روز دختر

یادداشت-حضرت فاطمه معصومه (س) در اوّلین روز ماه ذى القعده سال ۱۷۳ ه. ق، ۲۵ سال بعد از تولد امام رضا (ع) در شهر مدینه منوّره چشم به جهان گشود.

از میان فرزندان بزرگوار حضرت امام موسى بن جعفر (ع)، دو فرزند ایشان یعنى حضرت امام على بن موسى الرضا (ع) و حضرت فاطمه کبری (س) ملقّب به معصومه، از ویژگی‌های خاصی برخوردار بودند تا ادامه دهنده خطّ امامت بعد از پدر باشند.

طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)؛ بِرّه (نیکوکار)؛ رشیده (حد یافته)؛ تقّیه (پرهیزگار)؛ رضّیه (خشنود از خدا)؛ مرضیّه (مورد رضایت خدا)؛ سیده صدیقه (بانوی بسیار راستگو)؛ سیده رضیّه مرضّیه (بانوی خشنود خدا و مورد رضای او)؛ سیدهُ نساء العالمین (سرور زنان عالم). همچنین محدثّه و عابده از صفات و القابی است که برای حضرت معصومه (س) عنوان شده است.

روز دختر

پیشنهاد نامگذاری روز ملی دختران همزمان با روز ولادت حضرت معصومه (س) و درج آن در تقویم رسمی کشور، اولین بار از سوی فرهنگسرای دختران مطرح شد که پس از بررسی در مجموعه امور زنان شهرداری تهران به کمیته «بررسی نامگذاری روز‌ها در تقویم» در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه و پس از مراحل قانونی از سال ۸۶ روز ولادت حضرت معصومه (س) به عنوان روز ملی دختران در تقویم‌ها درج شد.

جایگاه دختران در اسلام

در قرآن کریم و سوره نحل آیه ۵۸ و ۵۹ آمده است: هنگامی که به آنان (مردم قبل از اسلام) مژده تولد دختر داده می‌شد صورتشان سیاه رنگ شده و مملو از خشم و غضب و اندوه می‌شدند و از قوم و قبیله خود به خاطر این مژده بدی که به آنها داده می‌شد خویشتن را پنهان می‌کردند و این پرسش مطرح می‌شد که آیا این ننگ را بر خود بپذیرند و دختر را نگه دارند یا او را در زیر خاک زنده به گور کنند.

اما در وسائل الشیعه در خصوص جایگاه دختران از دیدگاه اسلام آمده است: دختران (پیش از آنکه به همسری درآیند و به افتخار مادری نایل شوند) از مقام، حرمت و حقوق خاصی برخوردار هستند.

انتهای پیام/