۳۹ سال سر افکنده ۶۵ لاله سربلند !

یادداشت-عباس شاه علی-۳۰ اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۵ هنگامی که  خبر شهادت ۶۵ نفر از بهترین فرزندان این دیار منتشر شد ، عاشورایی دیگر  در این شهرستان تجلی یافت که هرگز فراموش نخواهد شد و پس از گذشت  ۳۹  سال  از آن روز غمبار نوحه بیاد ماندنی که با نوایش بر سینه می زدیم هنوز  در گوشمان طنین انداز است.

ای قله حاج عمران رسم امانت بدار

دانی بغل چه داری ، شیران سربداران

نزدیک به ۴ دهه گذشت، اما ما همچنان سرافکنده ۶۵ لاله سرافراز هستیم ، آنها رفتند که سنگ نوشته هایشان و نامشان بر معابر و کوچه ها راهنمای ما باشد تا راهمان را گم نکنیم ، اما سنگ نوشته هایشان  تنها باعث  شد در آرامستانهای مملو از اموات آرمیده مزارشان را گم نکنیم و صد افسوس از یاد بردیم که برای چه رفتند و ….. و باز هم افسوس که نام آنها  که برای رفع تکلیف بر معابر و کوچه ها نقش می بندد فقط آدرس پستی حیات دنیوی ماست و بس.

ای کاش این ایام و همه روزهای گرامیداشت شهداء تلنگری باشد  برای مسوولینی که  راه و آرمانهای امام و شهداء  را به نسیان برده و به مناصب دنیوی چسبیده اند ، تا بلکه  از میزها فاصله گرفته و به میان مردم بیایند و دردهای آنها را لمس نمایند و با خیل عظیم دردمندان  همراه شوند ، اما افسوس که  برخی از مدیران ما فراموش کرده اند که پایه های میز آنها بر خون شهیدانی بنا نهاده شده که اگر امروز بودند هرگز از بی توجهی آنها  به مردم گذشت نمی کردند و…..روح همه شهدای عزیز شاد که هرچه داریم از وجود نام و یاد آنهاست و آنچه نداریم  و از دست داده ایم  ماحصل به فراموشی سپردن  این عزیزان می باشد.