محمدرضا والی‌زاده معجزی

یادداشت-پس از طی دوران کودکی نزد پدرش که مردی فاضل بود سواد خواندن و نوشتن را فرا گرفت و به کسب دانش و معرفت پرداخت او با علاقه و شوقی که به ادامه تحصیلات و دانش‌اندوزی داشت با وجود عدم امکانات آموزشی در خرم‌آباد آن روزگار تا سال ۱۳۱۲ خورشیدی تحصیلات خود را به پایان رسانید.

استعداد ذاتی و تشویق پدر او را به کار مطالعه تحقیق و کتابخوانی علاقه‌مند ساخت به گونه‌ای که از وی مردی با معلومات و آگاه و آشنا به مسایل تاریخی فلسفی و حکمت و ادبیات فارسی و عربی ساخته شد.

وابستگی‌های فامیلی، مصاحبت‌های مستمر با سران و ریش‌سفیدان عشایر و استفاده از اطلاعات تاریخی پدر درباره ایلات و عشایر لرستان وی را به مطالعه و بررسی بیشتر تاریخ و فرهنگ این سامان علاقه‌مند ساخت.

سال ۱۳۱۴ ش. به استخدام وزارت کشور درآمد. مدتی در فرمانداری خرم‌آباد مشغول به کار شد. پس از گذراندن دوره مدیریت دولتی و سال‌ها خدمت در کردستان، به سمت بخشداری طرهان کوهدشت منسوب شد.

وی در تمام این سال‌ها، به جمع‌آوری اسناد و منابع گران‌بهایی درباره تاریخ و فرهنگ لرستان پرداخت و نگارش کتب و رسالات گران بهایی را در حوزه تاریخ و فرهنگ و ایلات و عشایر لرستان به انجام رسانید.

والی‌زاده معجزی در شیوه نگارش و خط از پختگی لازم برخوردار بود و در خوش‌نویسی بهره کافی داشت.

او گرایشی به شعر و شاعری داشت و درج قطعه‌ای از سروده‌های معجزی در کتاب گلزار ادب مرحوم استاد غضنفری امرایی نشانه‌ای از ذوق و قریحه شاعری او است.

تاریخ لرستان، روزگار قاجار از تأسیس تا کودتاى ۱۲۹۹ ش.، تاریخ لرستان، روزگار پهلوى از کودتاى ۱۲۹۹ ش. تا نهضت ملى ایران، نام‌آوران لرستان، سفرهاى رضا شاه از جمله آثار ارزشمند منتشر شده زنده‌یاد معجزی هستند.

والی‌زاده معجزی در یازدهم مهرماه ۱۳۶۰ در خرم‌آباد بدرود حیات گفت.

انتهای پیام/