کودک‌کشی مادر از علائم بیماری وخیم جامعه است

پزشکان علائم خاصی برای بیماری‌های مختلف دارند و با بروز هر علامت،درمان‌های متفاوتی را پیشنهاد می‌دهند.

یادداشت-همای سعادت-گاهی اوقات این علائم به سطح هشدار با مداخله‌ی اورژانسی می‌رسد.پزشک بستری و اقدام سریع جهت بیمار صادر می‌کند؛ در صورتی که این اقداماتِ درمانی انجام نگیرد،مرگ بیمار حتمی است.جامعه شناس به‌عنوان پزشک اجتماعی با رصد برخی علائم در خصوص وضعیت جامعه،هشدار و اعلام وضعیت فوق‌العاده می‌دهد؛ در صورتی که این هشدار جدی گرفته نشود،خروجی جز فروپاشی اجتماعی و فجایع بعد از آن نخواهد داشت.خبر مسمومیت عمدی مادر و فرزندانش به دلیل فقر فزاینده که منجر به مرگ سه فرزند و مسمومیت مادر شد از جمله علائم هشدار و اورژانسی در جامعه محسوب می‌شود.فقر، فلاکت و بیکاری،شکاف طبقاتی بی‌تفاوتی اجتماعی و از دست رفتن سرمایه‌ی اجتماعی کاهش سرمایه‌ی فرهنگی بر اساس کشمکش‌های متعدد،کاهش اعتماد اجتماعی،بی‌هویتی، بی‌عدالتی اجتماعی هرکدام علائم خود را به نوعی بروز می‌دهند.

اما فاجعه‌ی کودک‌کشی که نشان از اضمحلال و زوال روحی و جسمی مادری درمانده دارد چند پیام مفهومی را به جامعه انتقال می‌دهد:
-شاخص فلاکت در جامعه بسیار بالاست و افراد زیادی درگیر فقر و فلاکت هستند و این مادر و نمونه‌های مشابه مرجعی برای کمک نیافته است.
-سرمایه‌های اجتماعی و پیوندهای اجتماعی به شدت کاهش یافته است و گروه‌های محلی و قومی پاسخ‌گوی وضعیت فاجعه‌بار فقرای فزاینده‌ی جامعه نیستند.
-ارگان‌های رسمی و مراکز قانونی برنامه‌ای منسجم و قانونمند برای حمایت از اقشار آسیب‌پذیر به دلیل کاهش روزانه‌ی شاخص‌های سلامت و افزایش خط فقر و سقوط افراد بیش‌تر به زیر خط فقر ندارند.
-سازمان‌های مردم‌نهاد،رسانه‌ها، نهادهای مدنی در شناسایی و مداخله‌ی شرایط اضطرار اجتماعی ناتوانند.
-فقر تورمی به همراه شکاف طبقاتی سبب محو شدن طبقه متوسط و تقسیم جامعه به دوطبقه اقلیت دارا و فرادست و اکثریت ندار و فرودست می‌گردد و زمینه‌ی تنش اجتماعی شدیدتر می‌ شود.
-ساختار اقتصادی به شدت متاثر از ساختار اجتماعی، فرهنگی و سیاسی یک جامعه است با حل انسدادهای متعدد می‌توان به رفع مشکلات اقتصادی امیدوار شد.
جامعه بیمار است و جامعه‌شناس هشدار می‌دهد، نادیده گرفتن صدای پزشکان اجتماعی فروپاشی اجتماعی را در پی خواهد داشت.فراموش نکنیم ع مادرانی دیگر هستند که در بی‌پناهی ناشی از نبود نهادهای مداخله‌گر و شرایط اضطراری ناشی از فقر و فلاکت و شکاف طبقاتی کودک‌کش می‌شوند.

مریم کرمی-جامعه شناس