مرثیه‌ای برای شهدای حمله ناجوانمردانه صهیونیسم

به گزارش همای سعادت-رضا دریکوند و دریکوندهای دیگر، همان‌هایی هستند که جانشان را فدای ایران کردند. همان‌هایی که تصویرشان بر بنرها نقش می‌بندد، و نامشان در سرودها برای وطن زمزمه می‌شود؛ مردانی که در صفحات تاریخ، چون حجله‌هایی نشسته بر سر کوچه‌ها، تجسم حماسه‌ است.

اما آن‌سوی آن‌چه دیده می‌شود، همسرانی هستند که در لابه‌لای خاطرات شهدا گم می‌شوند؛ زنانی که لحظه خداحافظی را برای همه عمر، میلیون‌ها بار در ذهنشان مرور می‌کنند و با عهدی که بسته‌اند، یادگاری شهیدشان را بزرگ می‌کنند؛ و این عهد را آفتاب راهشان می‌کنند‌و آن کودکان بیست‌روزه، که از این پس به جای نوازش دستان پدر، با رؤیاهای او زندگی خواهند کرد.

و قسمت غمگین این تراژدی آنجاست که همه‌ی این‌ها، در قاموس هیچ موشک و پهپادی، پیش از انفجار، جایی نداشتند.

شیرزاد بسطامی

انتهای پیام/