شرکت چرم و پوست،سابقه ای دیرینه در صنعت لرستان دارد، این صنعت با هم آمیزی بخش کشاورزی، میتوانست زنجیره تولید صنعت چرم را از کشاورزی تا صادرات انواع محصولات چرمی برای استان رقم بزند.
برگزاری روز صنعت در تیرماه هر سال، دستکم این مزیت را دارد که مدیران سیاسی و اقتصادی کشور، پای صحبتهای بخش خصوصی مینشینند و حرفهای آنها را میشنوند؛ اما چرا صنعت ایران روزگار خوشی ندارد هم موضوعی است که باید بررسی شود.
مشکلات این روزهای مسکن و اجاره نشینی چنان بی حدو اندازه شده که دیگر به نظرمی رسد عزمی برای جلوگیری ونظارت براین موضوع به “صورت جدی” مشاهده نمی شود.
خانواده مرحوم “نصرت اله شریفی” که از افراد نیک نام و خیر شهرستان دلفان، اجاره بهاء یک باب مغازه را به صورت ماهانه برای کمک به بیماران نیازمند و اقدامات عام المنفعه در حوزه بهداشتی درمانی این شهرستان تقدیم مجمع خیرین سلامت دلفان کردند.
در چند سال اخیر روایت هایی از دوره پهلوی در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود که تلاش می کند ضمن تطهیر آن رژیم منحوس، تصویری مثبت از وضعیت مردم در آن دوره را جا بیندازد.
– به منظور تامین مایحتاج عمومی و کاهش دغدغه خانواده ها به خصوص اقشار ضعیف جامعه، افزایش قیمت سیب زمینی، سیب درختی را هم بر زمین زد و ضربه فنی کرد و قیمت آن تا مرز ۱۷ هزار تومان درهر کیلو افزایش یافت.
تجارت خارجی ایران به کدام سو میرود؟ پاسخ دو کلمه است: تضعیف مستمر.در طول یکدهه گذشته، میانگین رشد تجارت فرامرزی در سراسر جهان، حدود دوبرابر رشد تولید ناخالص جهانی بوده است؛ این یعنی اقتصاد دنیا هر روز بیشتر از روز قبل به تقسیم کار تخصصی در مقیاس جهانی و توسعه زنجیره ارزش تولید و تجارت فرامرزی وابسته میشود؛ اما متاسفانه سهم ایران از این سفره، کوچک است و به دلایل متعدد، کوچکتر نیز خواهد شد.
جامعه دو قطبی شده است، نمیشود انکار کرد. هر بار بعد از یک حادثه یا رویداد اجتماعی، واکنشهای مثبت و منفی به فراخور تفکر قبلی فضای مجازی را پر میکند و جامعه برای چند روز ملتهب میشود تا رویداد بعدی رخ دهد.