جناب آقای دکتر دبیر، ریاست محترم فدراسیون کشتی کشور؛در پی بی احترامی شما به شأن و جایگاه استاندار لرستان، به عنوان یک خبرنگار که رسالت نمایندگی افکار عمومی را بر عهده دارد، چند نکته را به شما یادآور میشوم:
زندگی درسهای زیادی به آدمی میدهد. درسهایی که پشت هیچ نیمکت کلاس و پای هیچ تخته سیاه مدرسه و دانشگاه و آکادمی تدریس نخواهند شد و کرونا تجربه ای تلخ اما به یادماندنی برای کسانی که ناچاراً میزبانی اش را به جان خریده اند.
بهمن ماه پارسال بود که برای اولین بار رسانه ها خبر از انتشار ویروسی به نام کرونا در شهر ووهان چین دادند ، به فاصله ی کمی اولین بیمار کرونایی هم در ایران شناسایی شد ، می گفتند در استان قم بوده ، و حالا حدود یک سال از شیوع این ویروس ، می گذرد ، خیلی زود سراسر جهان را آلوده کرد و در این میان، کشور ایران نیز از ردپای این مهمان ناخوانده، بی نصیب نبود ، در مدت کوتاهی ، در سراسر کشور منتقل شد و همه جا را در برگرفت. آنچنان سریع که در ابتدا ، فقط چند استان ، آلوده بودند ولی به سرعت به همه جا منتقل شد و تعداد زیادی از هم وطنانمان را به دام خود گرفتار کرد.
پس از آن که قیمت کالاها و اجناس به صورت ناگهانی و غیرواقعی از ۲ تا ۱۰ برابر افزایش یافت و اقشار آسیبپذیر را در بحث معیشت خانوار، تامین مایحتاج زندگی و به خصوص سبد غذایی با چالش روبرو ساخت موجب شد مسوولین امر از سازمان های بازرسی، تعزیرات، صمت و جهادکشاورزی گرفته تا اتاق اصناف و… به تکاپو افتادند تا به هر نحوی شده با قاچاقچیان و محتکران و دلالان کالاهای اساسی برخورد کنند و نبض بازار و قیمت ها را در دست بگیرند.
سالهاست دلم از آلام دختران بدسرپرست و بی بضاعت دیارم در رنج است. دخترانی که خواسته یا ناخواسته حریم امن و آرامش خود را در روی آوردن به سمت اعتیاد خانمانسوز می بینند و اینان همان فرزندان دیار افلاکی هستند که تاریخ در برابر عظمت سلامت و پاکدامنی زنانش سر تعظیم فرود میآورد و اما این بار با دیدن صحنه مندرج در این صفحه بیش از پیش رنجیدم.
خانم بهاره رهنما در یکی از قسمت های سریال شام ایرانی، جمله ای را بر زبان راند که با واکنش های زیادی در فضای مجازی روبرو شد. مجموعه شام ایرانی که ساخت آن از سال ۱۳۹۰ آغاز شده و تاکنون ۱۶ فصل آن ساخته شده است از همان ابتدا و تاکنون حواشی متعددی داشته که آخرین نمونه آن توهین بهاره رهنما بازیگر این مجموعه به شهروندان لرزبان کشور است.
بدون شک یکی از مهمترین چالش ها و تهدیدهای ساخت و ساز شهری که دارای ابعاد مختلفی است ، به شکل های گوناگون ناهنجاری های متنوعی در زیر پوست شهرها ایجاد نموده و در کل کشور هم به نادرستی نهادینه شده است ،عدم اجرای نقشه های مصوب ساختمانی است.
فرهنگ کار به عنوان شیوه زندگی نقش بنیادی و زیربنایی در ارتقای سطح پویایی جوامع دارد. راسل می گوید” توسعه به آن نیست که انسان چه در اختیار دارد ، بلکه به آن است که با آنچه دارد چه می کند . ”